51 Pułk Czołgów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1967 |
Nazwa wyróżniająca | Kościerski |
Tradycje | |
Święto | 9 maja |
Rodowód | 14 Pułk Czołgów |
Kontynuacja | 51 Pułk Zmechanizowany |
Organizacja | |
Numer | JW 1763[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d7/T-55_skos_RB.jpg/250px-T-55_skos_RB.jpg)
51 Kościerski Pułk Czołgów – oddział wojsk pancernych Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Powstał w 1952 roku jako 14 pułk artylerii pancernej. W 1955 roku dotychczasowy 14 pułk artylerii pancernej został przeformowany w 30 batalion czołgów i artylerii pancernej. Z kolei w kwietniu 1957 na bazie 30 bcz sformowany został 14 pułk czołgów średnich. W 1967, w wyniku przemianowania 14 pułku czołgów powstał 51 Kościerski pułk czołgów średnich. Oddział przez cały czas istnienia wchodził w skład 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej. Stacjonował w garnizonie Braniewo. W 1989, w ramach restrukturyzacji został przeformowany na 51 pułk zmechanizowany. Jednostka została w 1992 ponownie przeformowana na 64 Pomorski Pułk Zmechanizowany im. Strzelców Murmańskich, który ostatecznie został rozformowany w 1994 roku[2].
Struktura organizacyjna
Dowództwo i sztab
- 5 kompanii czołgów – 16 T-55
- 1 kompania piechoty - 10 KTO SKOT
- bateria plot – 4 ZSU-23-4, wcześniej były 57-demki
- kompania rozpoznawcza – 7 BRDM-2
- kompania saperów – 4 BLG, BRDM-2, 5 SKOT
- kompania łączności
- kompania medyczna
- kompania remontowa
- kompania zaopatrzenia
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- pluton chemiczny
Dowódcy pułku
- mjr Roman Hrobak (10.1952-01.1954)
- mjr Antoni Rodziewicz (01.1954-12.1958)
- ppłk Stefan Goldfarb (12.1958-11.1960)
- mjr Józef Musiał (11.1960-02.1962)
- mjr Stanisław Majewski (02.1962-09.1963)
- ppłk dypl. Mieczysław Korzeniowski (09.1963-05.1968)
- ppłk dypl. Władysław Szczotka (05.1968-10.1972)
- ppłk dypl. Ryszard Kaczorowski (10.1972-02.1974)
- ppłk Jerzy Romaniuk (02.1974-07.1976)
- mjr dypl. Ryszard Błażejczyk (07.1976-03.1978)
- kpt. dypl. Edward Posadzy (03.1978-04.1979)
- mjr dypl. Józef Chochulski (04.1979-04.1981)
- mjr dypl. Józef Winko (04.1981-12.1983)
- ppłk dypl. Krzysztof Skarbowski (12.1983-10.1987)
- ppłk dypl. Roman Grabarczyk (1987-1989)
- mjr dypl. Wojciech Roszak (10.1989-06.1994)[3]
Przekształcenia
14 pułk czołgów i artylerii pancernej → 14 pułk czołgów → 51 Kościerski pułk czołgów → 51 pułk zmechanizowany → 64 Pomorski pułk zmechanizowany
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Historia Braniewa - nieznane wydarzenia - 1945-1990. LUDOWE WOJSKO POLSKIE w BRANIEWIE, www.historiabraniewa.hekko.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ 51 Kościerski Pułk Czołgów Średnich - Tematy nowych użytkowników - Profesjonalne Forum Wojskowe, www.serwis-militarny.net [dostęp 2017-11-21] (pol.).
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.
- Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Photo by Radomil, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Soviet T-55 in Arms museum in Poznan, Poland.
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armored troops branch insignia
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
Własna praca Kwz