51 Pułk Lotnictwa Szturmowego
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk pil. Aleksander Licewicz |
Ostatni | mjr pil. Czesław Aszemberg |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego |
Skład | Etat Nr 6/104 |
51 Pułk Lotnictwa Szturmowego (51 plsz) – oddział lotnictwa szturmowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
51 Pułk Lotnictwa Szturmowego został sformowany w 1952 roku na lotnisku w Gdańsku-Wrzeszczu według etatu Nr 6/104 o stanie liczebnym 307 żołnierzy i 2 pracowników kontraktowych[a]. Pułk miał wchodzić w skład 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego. Wobec załamania się dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju lotnictwa zaniechano formowania 13 DLSz, a 51 plsz został włączony w skład 16 Dywizji Lotnictwa Szturmowego, w miejsce 57 Pułku Lotnictwa Szturmowego, który został rozformowany[2].
W 1954 roku pułk został przebazowany na lotnisko w Poznaniu[b], a następnie na lotnisko w Pile[c]
W 1969 roku 51 Pułk Lotnictwa Szturmowego został rozwiązany[d].
Dowódcy pułku
Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010. s. 154.
- ppłk pil. Aleksander Licewicz (1952–1954}
- ppłk pil. Marian Sekuła (1955–1959)
- ppłk pil. Stanisław Halerz (1959–1963)
- ppłk pil. Bohdan Prejss (1964–1969)
- mjr pil. Czesław Aszemberg 1969
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Avia B33 (licencyjny Ił-10) w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
Własna praca Kwz