51 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Węgierski Pułk Piechoty Nr 51 (niem. Ungarisches Infanterieregiment Nr. 51) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Pułk został utworzony w 1702 roku[1].
Okręg uzupełnień nr 51 Kluż-Napoka (niem. Klausenburg, węg. Kolozsvár) na terytorium 12 Korpusu.
Kolejnymi szefami pułku byli:
- arcyksiążę, generał kawalerii Karol Ferdynand Habsburg (1833 – †20 XI 1874),
- arcyksiążę, FML Heinrich Anton Maria Rainer Karl Gregor von Österreich (1875 – †30 XI 1891),
- FML Anton von Bils (1891 – †22 XII 1894),
- generał piechoty Emil Probszt von Ohstorff (1897 – †18 XI 1913),
- marszałek polny Svetozar Boroević von Bojna (1913–1918)[1].
Kolory pułkowe: szare (aschgrau), guziki złote.
Skład narodowościowy w 1914 roku 24% - Węgrzy, 72% - Rumunii[2].
W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Oradei (ówcześnie niem. Gross-Wardein, węg. Nagy-Várad), natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień w Klausenburgu[3].
W 1893 roku pułk stacjonował w Klausenburgu z wyjątkiem 4. batalionu, który był detaszowany do Višegradu na terytorium 15 Korpusu. Pułk wchodził w skład 70 Brygady Piechoty należącej do 35 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 4. batalion był podporządkowany komendantowi 1 Brygady Piechoty należącej do 1 Dywizji Piechoty[4].
W latach 1894–1895 cały pułk stacjonował w Klausenburgu[5].
W latach 1904–1907 pułk stacjonował w Wiedniu z wyjątkiem 4. batalionu, który pozostawał we własnym okręgu uzupełnień, w Koloszwarze.
W latach 1910-1914 komenda pułku razem z 2. i 3. batalionami stacjonowała w Târgu Mureș (węg. Marosvásárhely), 4. batalion w Klużu-Napoce, a 1. batalion był detaszowany w miejscowości Domanović[1].
W 1914 roku pułk (bez 2. batalionu) wchodził w skład 69 Brygady Piechoty w Alba Iulia należącej do 35 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 1. batalion był podporządkowany komendantowi 1 Brygady Górskiej w Mostarze należącej do 18 Dywizji Piechoty[6].
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Królestwie Kongresowym w lutym i marcu 1915 roku w okolicach Tomaszowa Mazowieckiego, gdzie w kwaterze na cmentarzu parafialnym do dnia dzisiejszego znajduje się kilka grobów żołnierzy pułku.
Komendanci pułku
- płk Ferdinand Schkrobanek ( – 1895 → komendant 32 Brygady Piechoty)
- płk Karl Khautz von Eulenthal (1895[5])
- płk Johann Perathoner (1903-1904)
- płk Friedrich Mannsbarth (1905-1908)
- płk Peter Togni (1909-1912)
- płk Ludwig Langendorf (1913 – 1914[1])
Przypisy
- ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 480.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 289.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1893 ↓, s. 117, 123, 420.
- ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1895 ↓, s. 406.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 106, 116.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment von Boroevic Nr 51. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].
Media użyte na tej stronie
Habsburg–Lotaringiai Henrik főherceg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.