53. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji
53. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 28 sierpnia–7 września 1996 roku. Imprezę otworzył pokaz amerykańskiego filmu Uśpieni w reżyserii Barry'ego Levinsona[1][2]. W konkursie głównym zaprezentowano 16 filmów pochodzących z 12 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem polskiego reżysera Romana Polańskiego przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Lwa, irlandzkiemu filmowi Michael Collins w reżyserii Neila Jordana. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Nagrodę Specjalną Jury, przyznano gruzińskiemu filmowi Zbóje: Rozdział VII w reżyserii Otara Ioselianiego[3][4][5].
Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości otrzymali amerykański reżyser Robert Altman, włoski aktor Vittorio Gassman, amerykański aktor Dustin Hoffman oraz francuska aktorka Michèle Morgan[6][7].
Członkowie jury
Konkurs główny
- Roman Polański, polski reżyser − przewodniczący jury[8][9]
- Paul Auster, amerykański pisarz i scenarzysta
- Souleymane Cissé, malijski reżyser
- Callisto Cosulich, włoski krytyk filmowy
- Anjelica Huston, amerykańska aktorka
- Miriam Mifai, włoska dziennikarka
- Mrinal Sen, indyjski reżyser
- Antonio Skármeta, chilijski pisarz
- Hülya Uçansu, dyrektorka MFF w Stambule
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Lwa[10][11]:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
Basquiat | Julian Schnabel | Stany Zjednoczone | |
Box of Moonlight | Tom DiCillo | Stany Zjednoczone | |
Brigands, chapitre VII | Otar Ioseliani | Gruzja | |
Carla's Song | Ken Loach | Wielka Brytania | |
For Ever Mozart | Jean-Luc Godard | Szwajcaria | |
The Funeral | Abel Ferrara | Stany Zjednoczone | |
Hommes, femmes, mode d'emploi | Claude Lelouch | Francja | |
Ilona llega con la lluvia | Sergio Cabrera | Kolumbia | |
Michael Collins | Neil Jordan | Irlandia | |
Party | Manoel de Oliveira | Portugalia | |
Pianese Nunzio, 14 anni a maggio | Antonio Capuano | Włochy | |
Ponette | Jacques Doillon | Francja | |
Profundo carmesí | Arturo Ripstein | Meksyk | |
太平天國 Tai ping tian guo | Wu Nien-jen | Tajwan | |
Der Unhold | Volker Schlöndorff | Niemcy | |
Vesna va veloce | Carlo Mazzacurati | Włochy |
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych i specjalnych:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
Bámbola | Bigas Luna | Włochy | |
Bound | Larry i Andy Wachowscy | Stany Zjednoczone | |
Cronache del terzo millennio | Francesco Maselli | Włochy | |
The Fan | Tony Scott | Stany Zjednoczone | |
The Frighteners | Peter Jackson | Nowa Zelandia | |
Independence Day | Roland Emmerich | Stany Zjednoczone | |
Last Man Standing | Walter Hill | Stany Zjednoczone | |
Multiplicity | Harold Ramis | Stany Zjednoczone | |
The Portrait of a Lady | Jane Campion | Wielka Brytania | |
Shine | Scott Hicks | Australia | |
Sleepers | Barry Levinson | Stany Zjednoczone | |
Szamanka | Andrzej Żuławski | Polska | |
True Blue | Ferdinand Fairfax | Wielka Brytania |
Laureaci nagród
Konkurs główny
- Michael Collins, reż. Neil Jordan
- Zbóje: Rozdział VII, reż. Otar Ioseliani
- Victoire Thivisol − Ponette
- Złota Osella za najlepszy scenariusz
- Złota Osella za najlepszą muzykę
- Złota Osella za najlepszą scenografię
Wybrane pozostałe nagrody
- Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa za najlepszy debiut reżyserski
- Kronika znikania, reż. Elia Suleiman
- Złoty Medal Przewodniczącego Senatu Włoch
- Pieśń Carli, reż. Ken Loach
- Nagroda FIPRESCI
- Konkurs główny: Ponette, reż. Jacques Doillon
- Międzynarodowy Tydzień Krytyki: Suknia, reż. Alex van Warmerdam
- Sekcje paralelne: Wiek możliwości, reż. Pascale Ferran
- Nagroda im. Francesco Pasinettiego (SNGCI - Narodowego Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych)
- Najlepszy włoski film: Portret damy, reż. Jane Campion (koprodukcja)
- Najlepszy włoski aktor: Fabrizio Bentivoglio − Święte milczenie
- Najlepsza włoska aktorka: Tereza Groszmannová − Vesna prze do przodu
- Nagroda OCIC (Międzynarodowej Katolickiej Organizacji ds. Filmu i Sztuk Audiowizualnych)
- Pogrzeb, reż. Abel Ferrara
- Ponette, reż. Jacques Doillon
- Wyróżnienie Specjalne: Kola, reż. Jan Svěrák / Lea, reż. Ivan Fíla
- Nagroda UNICEF-u
- Król olch, reż. Volker Schlöndorff
- Nagroda UNESCO
- Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości
Przypisy
- ↑ Howard Feinstein: 1996 Venice Film Festival Diaries: Day 1 (ang.). Film Scouts, 29.08.1996. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ David Stratton: Sleepers (ang.). "Variety", 02.09.1996. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ Harlan Kennedy: Venice Film Festival 1996: the 53rd Venice Film Festival (ang.). Film Comment. [dostęp 2019-01-13].
- ↑ ‘Michael Collins’ Wins Venice Film Festival. Film Prompted British Protest For Depiction Of Ira Leader (ang.). The Spokesman Review, 08.09.1996. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ Matthew Brace: Michael Collins epic scoops Venice awards (ang.). "The Independent", 07.09.1996. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ Joshua Moss: Venice Film Festival (ang.). IndieWire, 03.09.1996. [dostęp 2019-01-13].
- ↑ Jeff B. Copeland: First Look: The News in Brief, August 28, 1996 (ang.). E! Online, 29.08.1996. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ Chris Darke: Queen and Country (ang.). "The Independent", 04.09.1996. [dostęp 2019-01-13].
- ↑ Anthony D'Alessandro: Venice Fest Facts (ang.). "Variety", 27.08.2001. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ The 53rd Venice Film Festival 1996 (ang.). Film Scouts. [dostęp 2021-07-03].
- ↑ Rebecca Ascher-Walsh: Report from the Venice Film Festival (ang.). "Entertainment Weekly", 20.09.1996. [dostęp 2021-07-03].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: Sławek Skonieczny, Licencja: CC BY-SA 2.0
Actor and film director Roman Polański.