56 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

56 Dywizja Piechoty

56. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1939 Drezno
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

56 Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 2. fali mobilizacyjnej w Dreźnie w IV Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:

171., 192. i 234. pułk piechoty, 156. pułk artylerii, I./42. pułk artylerii ciężkiej, 156. batalion pionierów, 156. oddział rozpoznawczy, 156. oddział przeciwpancerny, 156. oddział łączności, 156. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku:

171., 192. i 234. pułk piechoty, 156. pułk artylerii, 156. batalion pionierów, 56. batalion fizylierów, 156. oddział przeciwpancerny, 156. oddział łączności, 156. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

• General Karl Kriebel 26 VIII 1939 – 24 VII 1940
• General Paul von Hase 1 VIII 1940 – 15 XI 1940
• Generalmajor Karl von Oven 15 XI 1940 – 24 I 1943
• Generalleutnant Otto Lüdecke 24 I 1943 – 15 VIII 1943
• Generalmajor Bernhard Pampel 1 VI 1944 – 5 VII 1944
• Generalleutnant Edmund Blaurock 5 VII 1944 – 24 III 1945

Szlak bojowy

Dywizja wzięła symboliczny udział w kampanii wrześniowej zajmując się wyłapywaniem maruderów i żołnierzy rozbitych pododdziałów. W kampanii francuskiej walczyła w Belgii ścierając się z Brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym. W 1941 r. wzięła udział w ataku na ZSRR, walczyła pod Kownem, Kijowem i Briańskiem w ramach Grupy Armii Środek. Przebywała na froncie do bitwy pod Kurskiem, gdy została czasowo rozwiązana 2 listopada 1943 r. Wówczas sztab dywizyjny przemianowano na sztab Grupy Korpuśnej D, natomiast w skład grupy weszli żołnierze 56 Dywizji Piechoty, 262 Grupy Dywizyjnej (resztki 262 Dywizji Piechoty) oraz 761 Brygady Grenadierów. Grupa Korpuśna D walczyła pod Smoleńskiem i Witebskiem i została rozbita latem 1944 r.

56 Dywizję reaktywowano z resztek Grupy Korpuśnej D jesienią 1944 r. i ponownie skierowano na front do Grupy Armii Środek. Jednostka została rozbita w marcu 1945 w kotle pod Heiligenbeil (obecnie Mamonowo^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
• Dieckert, Großmann, Der Kampf um Ostpreussen. Der umfassende Dokumentarbericht über das Kriegsgeschehen in Ostpreußen, Stuttgart 1965; ISBN 3-87943-436-0;
• CzesławC. Grzelak CzesławC., HenrykH. Stańczyk HenrykH., Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 .
• TadeuszT. Jurga TadeuszT., Obrona Polski 1939, WaldemarW. Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 .
• Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Süd. Aus der Sicht der Divisionen., b.m.w 2005; ISBN 3-7909-0248-9;
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
• Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w;
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;