58 Dywizjon Artylerii Lekkiej

58 Dywizjon Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Tadeusz Antoni Janowski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

Armia „Pomorze”, 9 Dywizja Piechoty

58 Dywizjon Artylerii Lekkiej (58 dal) – pododdział artylerii lekkiej Wojska Polskiego II RP.

Dywizjon nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w ostatnich dniach sierpnia 1939 roku w alarmie na bazie dywizjonu ćwiczebnego Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu[1].

58 dal w kampanii wrześniowej

Mobilizacja

Zmobilizowany w mobilizacji alarmowej w grupie niebieskiej w dniach 24-26 sierpnia 1939 roku. Wyposażony w armaty kal. 75 mm wz. 1897. Po zmobilizowaniu wymaszerował do wsi Jania Góra, gdzie 30 sierpnia zatrzymał się na biwaku. Znajdował się w składzie Armii „Pomorze” i został skierowany do 9 Dywizji Piechoty w rejon LubieszewoPniewo. 31 sierpnia przydzielony do 34 pułku piechoty.

Działania bojowe

1 września w rejonie Piła – Młyn wspierał walki pułków 9 DP[1]. 2 września pod Klonowem walczył z niemieckimi czołgami, a następnie został wycofany w rejon Błądzimia. Dołączył do zgrupowania dowódcy artylerii dywizyjnej płk. Alikowa z którą przebił się w okolice Grudziądza[1].

Obsada dowódcza dywizjonu

  • dowódca dywizjonu - ppłk art. Tadeusz Antoni Janowski[2][a]
  • adiutant dywizjonu - kpt. art. Henryk Zdzisław Gawełczyk[b]
  • oficer zwiadowczy - por. art. Jerzy Olszewski[c] †3 IX 1939[5]
  • oficer łącznikowy - ppor. rez. Lewicki
  • oficer łączności - por. art. Teodor Jakimow[d]
  • dowódca kolumny amunicyjnej - por. rez. Józef Kisielnicki
  • dowódca 1 baterii - por. Bronisław Wiśniewski
  • dowódca 2 baterii - kpt. Jan Wójcicki
  • dowódca 3 baterii - kpt. Jan Pawlak
    • oficer zwiadowczy - ppor. rez. Maciejewski
    • oficer ogniowy - por. rez. Janusz Drecki

Uwagi

  1. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na stanowisku dowódcy dywizjonu ćwiczebnego Szkoły Podchorążych Artylerii[3].
  2. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na stanowisku adiutanta dywizjonu ćwiczebnego Szkoły Podchorążych Artylerii[3].
  3. por. art. Jerzy Olszewski ur. 23 kwietnia 1911. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na stanowisku oficera 1. baterii ćwiczebnej Szkoły Podchorążych Artylerii[4].
  4. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na stanowisku oficera 2. baterii ćwiczebnej Szkoły Podchorążych Artylerii[3].

Przypisy

  1. a b c Galster 1975 ↓, s. 323.
  2. Izdebski 2000 ↓, s. 328-329.
  3. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 466.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 195, 466.
  5. Straty ↓, poz. 46 tu jako adiutant dywizjonu, poz. 51 tu poległ 13 IX 1939.

Bibliografia

  • Karol Lucjan Galster: Księga Pamiątkowa Artylerii Polskiej 1914-1939. Londyn: Nakładem Koła Oficerów Artylerii Polskiej na Obczyźnie, 1975.
  • Jerzy Izdebski: Dzieje 9 Dywizji Piechoty 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2000. ISBN 83-86842-62-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).