59 Eskadra Towarzysząca
Znak malowany na samolotach eskadry | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 19 lipca 1937 |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. obs. Stanisław Maziarz |
Ostatni | kpt. pil. Wiktor Romiszewski |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
59 eskadra towarzysząca – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Godłem eskadry była zielono-czarna mucha na tle białego równoramiennego krzyża[1].
Formowanie i zmiany organizacyjne
Eskadra sformowana została na podstawie rozkazu L.dz. 4359/tj. Departamentu Dowodzenia Ogólnego MSWojsk. z 19 lipca 1937, w składzie IV dywizjonu towarzyszącego 5 pułku lotniczego w Lidzie. Personel jednostki rekrutował się ze zlikwidowanych trzecich plutonów w 53 i 56 eskadrach towarzyszących. Pododdział uzbrojony był w samoloty Lublin R-XIII C i D.
W sierpniu 1939, z chwilą zarządzenia mobilizacji alarmowej, eskadra została rozformowana, a jej personel wcielony do 53 i 56 eskadry obserwacyjnej.
Personel eskadry
Stopień | Imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
---|---|---|
kpt. obs. | Stanisław Maziarz | 19 VII 1937 – I 1939 |
kpt. obs. | Alojzy Morawiec | I 1939 – VIII 1939 |
por. obs. | Hieronim Kulbacki | p.o. V 1939 – VIII 1939 |
kpt. pil. | Wiktor Romiszewski | VIII 1939 – 24 VIII 1939 |
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko | Przydział we wrześniu 1939 |
dowódca | kpt. Alojzy I Morawiec | |
dowódca I/59 | kpt. Edward Władysław Kwolek | |
dowódca II/59 | kpt. Wiktor Romiszewski | |
pilot | por. Eugeniusz Sokołowski | |
obserwator | por. Wacław Kossakowski | |
obserwator | por. Czesław Feliks Rupiński | |
obserwator | por. piech. Edmund Sienkiewicz | |
obserwator | ppor. piech. Kazimierz Kucza |
Dowódcy I/59 plutonu:
- por. obs. Eugeniusz Paszkowski (XI 1937 – VIII 1938)
- por. obs. Edmund Kwolek (VIII 1938 – III 1939)
- por. obs. Mieczysław Gorzeński (III – VIII 1939)
Dowódca II/59 plutonu:
- kpt. obs. Zygmunt Natkański (XI 1937 – VIII 1939)
- por. obs. Jan Wiłkojć
- sierż. pil. Aleksander Szott
- kpr. pil. Stanisław Ginko († 18 VII 1939)
- kpr. pil. Kazimierz Kacper († 18 VII 1939)
Uwagi
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
Przypisy
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 338.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 338-340.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 784-785.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Znak malowany na samolotach 59 eskadry towarzyszącej, stosowany w latach 1927 - 1932
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).