5 Batalion Sanitarny
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1922 |
| Rozformowanie | 1931 |
| Tradycje | |
| Święto | 14 listopada |
| Rodowód | Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 5 |
| Kontynuacja | Kadra Zapasowa 5 Szpitala Okręgowego |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | garnizon Kraków |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko |
| Rodzaj wojsk | służba zdrowia |
5 Batalion Sanitarny (5 bsan)[1] - pododdział służby zdrowia Wojska Polskiego II RP.
Historia batalionu
19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych ustalił i zatwierdził dzień 14 listopada, jako datę święta batalionu[2].
W październiku 1931 batalion został rozformowany, a w jego miejsce została zorganizowana Kadra Zapasowa 5 Szpitala Okręgowego[3].
Organizacja batalionu
W skład batalionu wchodziła:
- drużyna dowódcy batalionu,
- trzy kompanie sanitarne,
- kadra batalionu zapasowego,
- warsztat sanitarno-techniczny.
Każda z kompanii sanitarnych składała się z drużyny dowódcy i czterech plutonów. Pluton liczył dwie drużyny po dwie sekcje sanitarne. Dwa plutony z każdej kompanii były wydzielone do służby w szpitalu okręgowym i w szpitalach rejonowych[4]. Szpital okręgowy dysponował trzema plutonami, a każdy z trzech szpitali rejonowych – jednym plutonem obsługi sanitarnej[5].
Żołnierze batalionu
- Dowódcy batalionu
- ppłk lek. Bronisław Hackbeil (1923-1924)
- mjr / ppłk lek. Mieczysław Henoch (X 1927[6] – X 1931 → komendant 5 Szpitala Okręgowego[7])
Odznaka batalionu
17 listopada 1928 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 5 Batalionu Sanitarnego[8]. Odznaka o wymiarach 44x44 mm ma kształt krzyża w centrum którego umieszczono godło państwowe z czerwonym krzyżem pośrodku. Na ramionach krzyża oplecionych wieńcem z liści laurowych wpisano numer i inicjały „5 BS”. Dwuczęściowa - wykonana w srebrze[9].
Przypisy
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 103, początkowo batalion nosił numer rzymski „V”, odpowiadający numerowi Okręgu Korpusu Nr V na obszarze, którego stacjonował.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 337, 339-341.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 103.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 104, 107.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 327.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 339.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 17 listopada 1928 roku, poz. 355.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 385-386.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).