5 Brygada Obrony Wybrzeża
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1956 |
| Rozformowanie | 1958 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 5 Brygada Przeciwdesantowa |
| Kontynuacja | 23 Dywizja Piechoty (LWP) 23 Dywizja Desantowa 7 Łużycka Dywizja Desantowa 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Gdańsk |
| Rodzaj wojsk | Piechota |
5 Brygada Obrony Wybrzeża (5 BOW) – związek taktyczny piechoty Sił Zbrojnych PRL.
Na podstawie rozkazu Nr 0046/Org. Ministra Obrony Narodowej z 18 października 1956 roku 5 Brygada Przeciwdesantowa została przeformowana w 5 Brygadę Obrony Wybrzeża.
Na podstawie rozkazu Nr 0010/Org. Ministra Obrony Narodowej z 2 października 1958 roku dowódca POW, w terminie do 1 grudnia 1958 roku, przeprowadził reorganizację 5 Brygady Obrony Wybrzeża. Na bazie dowództwa 5 BOW zostało sformowane Dowództwo 23 Dywizji Piechoty. Inne jej jednostki też posłużyły do formowania 23 DP.
Struktura organizacyjna 5 BOW
- Dowództwo 5 Brygady Obrony Wybrzeża w Gdańsku-Wrzeszczu
- 6 batalion obrony wybrzeża[a][1] w Gdańsku-Wrzeszczu
- 11 batalion obrony wybrzeża w Świnoujściu
- 12 batalion obrony wybrzeża w Helu
- 17 batalion szkolny w Gdańsku-Oliwie
- 29 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Gdańsku-Wrzeszczu
- 60 dywizjon artylerii[b][2] w Gdańsku-Wrzeszczu
- kompania czołgów w Lęborku
Przekształcenia
3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty → 23 Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża → 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża
Uwagi
- ↑ Batalion obrony wybrzeża posiadał w swoim składzie: trzy kompanie piechoty (w każdej trzy plutony piechoty oraz plutony: ckm, dział bezodrzutowych 82 mm, dział bezodrzutowych 107 mm, moździerzy 120 mm i przeciwlotniczy PKM-2), baterię artylerii przeciwlotniczej (drużyna dowodzenia, dwa plutony ogniowe armat 37 mm, pluton przeciwlotniczy PKM-4), baterii: artylerii (plulon dowodzenia, dwa plutony ogniowe armat 85 mm), pluton łączności, sekcje: techniczną z plutonem remontowym i tyłów z plutonem transportowo gospodarczym. W batalionie było etatowo 582 żołnierzy.
- ↑ Dywizjon artylerii armat posiadał: baterie haubic 152 mm i baterię armat 100 mm (w obu pluton dowodzenia i dwa plutony ogniowe), baterię szkolną, pluton dowodzenia, drużynę remontową i sekcje tyłów z plutonem transportowo-gospodarczym.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Media użyte na tej stronie
Autor: Panieleszku, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zabytkowe, powojskowe budynki Garnizonu, budowane w latach 1893-1896, renowacja 2006-2009.