5 Dywizja Strzelców (III Rzesza)

5 Dywizja Strzelców (niem. 5. Jäger-Division) – jedna z niemieckich dywizji strzelców. Utworzona została 5 lipca 1942 roku z przeformowania 5. Lekkiej Dywizji Piechoty (5. Leichte Infanterie-Division), wcześniejszej 5 Dywizji Piechoty. Dywizja została przygotowana do roli jednostki pościgowej, miała strukturę dywizji górskiej i dużą liczbę pojazdów, które zapewniały mobilność.

Dowódcy

• Oberst Hans von Rohr, od lipca 1942,
• Generalleutnant Hellmuth Thumm, od 4 stycznia 1943,
• Oberst Johannes Gittner, od 1 marca 1944,
• ponownie Hellmuth Thumm, od 1 maja 1944,
• Generalmajor Friedrich Sixt, od 1 listopada 1944,
• Generalmajor Edmund Blaurock, od 19 kwietnia 1945^[1].

Skład

1943

• 56 pułk strzelców
• 75 pułk strzelców
• 5 zmotoryzowany pułk artylerii
• 5 zmotoryzowany batalion inżynieryjny
• 5 batalion cyklistów
• 5 batalion niszczycieli czołgów
• 5 zmotoryzowany batalion łączności
• 5 dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Szlak bojowy

Dywizja walczyła w 1942 r. podczas bitwy pod Diemiańskiem i Starą Russą. W 1944 r. ścierała się z Sowietami w walkach o Witebsk i Kowel. Następnie brała udział w walkach obronnych na terenie Polski (Pomorze) i przedpolu Berlina, gdzie została rozbita w kwietniu 1945.

Zobacz też

• 5 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Przypisy

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Lexikon-der-wehrmacht.de