5 Dywizjon Artylerii Pancernej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Rozformowanie | 1945[1] |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. Maksym Budinczuk |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | Etat 04/568 z poprawkami |
PzKpfw IV
SdKfz251
5 Dywizjon Artylerii Pancernej[a] – samodzielny pododdział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego.
Dywizjon sformowany został na mocy rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 0130 z 5 lipca 1944, w składzie 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty z 1 Armii Wojska Polskiego. Jednostka organizowana była według sowieckiego etatu Nr 04/568, lecz do końca istnienia należnych dział samobieżnych SU-76 nie otrzymała. 18 października 1944, w Przemyślu, żołnierze dywizjonu złożyli przysięgę[2]. Do kwietnia 1945 jednostka pozostawała na tyłach [3]. Pod koniec kwietnia 1945 pododdział otrzymał zdobyczny, niemiecki sprzęt pancerny, który został wyremontowany przez 24 batalion remontu czołgów:
- 1 czołg PzKpfw IV Ausf. J
- 3 „działa samobieżne T-38 (75 mm)”
- 3 „działa samobieżne T-3 (75 mm)”
- 1 półgąsienicowy transporter opancerzony Sd.Kfz.251[4]
- gąsienicowy improwizowany transporter opancerzony "EPA"
11 maja, już po zakończeniu działań wojennych, dywizjon dotarł do rejonu dyslokacji 6 DP. 5 października 1945 jednostka przekazała posiadany sprzęt pancerny do 3 szkolnego pułku czołgów, po czym uległa rozformowaniu.
Dowódca
- kpt. Maksym Budinczuk
- kpt. Baranow
Struktura organizacyjna
- pluton dowodzenia,
- 3 baterie artylerii a. 4 działony
- drużyny: zaopatrzenia bojowego, remontowa, gospodarcza, punkt sanitarny
Stan etatowy liczył 165 żołnierzy, w tym 51 oficerów, 73 podoficerów i 41 kanonierów.
Uwagi
- ↑ W literaturze występują również nazwy Dywizjon Artylerii Samobieżnej oraz Dywizjon Artylerii Samochodowej
Przypisy
- ↑ Rozkaz naczelnego dowódcy Wojska Polskiego nr 00248/org z 14 września 1945
- ↑ Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim ... s. 213.
- ↑ Stanisław Komornicki, Krótki informator historyczny ... s. 213 podał, że dywizjon uczestniczył w walkach jako oddział przeciwpancerny. Niestety nie sprecyzował, kiedy i gdzie oraz przy użyciu jakiego uzbrojenia.
- ↑ Stanisław Komornicki, Krótki informator historyczny ... s. 213 podał, że był to transporter opancerzony Sd.Kfz.250.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
- Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
| Korpusy pancerne | |
|---|---|
| Brygady pancerne (BPanc) | |
| Pułki czołgów (pcz) | |
| Pułki czołgów ciężkich (pczc) | |
| Bataliony rozpoznawcze | |
| Pułki artylerii pancernej (papanc) | |
| Dywizjony artylerii pancernej (dapanc) | |
| Wyposażenie |
- Artyleria polska na froncie wschodnim ⇐ Wojsko Polskie w ZSRR ⇒ Piechota polska na froncie wschodnim
| Korpusy pancerne | |
|---|---|
| Dywizje pancerne | |
| Brygady pancerne | |
| Pułki czołgów | |
| Bataliony rozpoznawcze | |
| Pułki artylerii pancernej | |
| Dywizjony artylerii pancernej | |
| Wyposażenie |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP kurtki sampanc.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
Korpusówka wojsk pancernych.jpg
Własna praca Kwz
Własna praca Kwz
SdKfz251RosiMR200802.jpg
Autor: real name: Mariusz Rzepkowski pl.wiki: MariuszR commons: MariuszR, Licencja: CC BY-SA 3.0
SdKfz 251 "Rosi"
Autor: real name: Mariusz Rzepkowski pl.wiki: MariuszR commons: MariuszR, Licencja: CC BY-SA 3.0
SdKfz 251 "Rosi"