5 Kompania Artylerii Pieszej

5 Kompania Artylerii Pieszej
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1924
Rozformowanie1925
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Kraków
Rodzaj sił zbrojnychwojsko
Rodzaj wojskartyleria
Podległość5 Pułk Artylerii Ciężkiej

5 Kompania Artylerii Pieszej (5 kap) – pododdział artylerii pieszej Wojska Polskiego II RP.

Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 470/Art. Org. Mob. Tjn. o nowej organizacji artylerii na stopie pokojowej z 15 maja 1924 roku przy 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie została sformowana Kompania Artylerii Pieszej Nr 5 w składzie dwóch baterii po dwie rosyjskie haubice wz. 1910. Kompania była jednostką wyszkoleniową. Pod względem administracyjnym i mobilizacyjnym kompania była pododdziałem 5 pac na prawach dywizjonu detaszowanego[1]. Z dniem 15 lipca 1924 roku do 5 kap zostali przydzieleni oficerowie 5 pac: kpt. Henryk Mitschke na stanowisko p.o. dowódcy kompanii oraz kpt. Feliks II Olszewski, por. Aleksander Krzyżanowski i por. Kazimierz Stanisław Franciszek Habura[2]. Na rozkazu wykonawczego L. dz. 2200 Og. Org. o organizacji artylerii na stopie pokojowej na rok 1926/27 z 27 listopada 1925 kompania została zlikwidowana[3].

Kompania składała się z drużyny dowódcy i dwóch baterii. Drużyna dowódcy kompanii liczyła 4 oficerów i 51 szeregowych oraz 7 koni wierzchowych i 16 koni artyleryjskich. W drużynie dowódcy znajdował się jego poczet oraz sekcja łączności, oddział zaprzęgowy i funkcyjni. Każda z baterii liczyła 2 oficerów i 27 szeregowych oraz 3 konie wierzchowe[4].

Na przełomie 1924 i 1925 służbę w 5 kap pełniło służbę sześciu oficerów artylerii, będących oficerami nadetatowymi 5 pac:

  • kpt. Henryk Mitschke,
  • kpt. Feliks II Olszewski,
  • por. Aleksander Krzyżanowski,
  • por. Kazimierz Stanisław Franciszek Habura,
  • por. Marian Wacław Mystkowski (od IX 1924[5]),
  • por. Henryk Sękowski (od XI 1924[6])[7].

Likwidacja kompanii nie oznaczała zmian w zadaniach mobilizacyjnych nałożonych na 5 pac. Zgodnie z obowiązującym wówczas planem mobilizacyjnym „S” pułk był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji 51 kompanii artylerii pieszej. Kompania miała osiągnąć gotowość 12 dnia mobilizacji. W jej skład wchodziły trzy baterie, a w każdej z nich dwa ciężkie działa rosyjskie. Na początku lat 30. XX wieku kompania została skreślona z tabeli mobilizacyjnej 5 pac. Powodem skreślenia tej i pozostałych kompanii z tabel mobilizacyjnych było przede wszystkim zużycie sprzętu i niebezpieczna amunicja[3].

Przypisy

  1. Zarzycki 2001 ↓, s. 69-70.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 72 z 28 lipca 1924 roku, s. 412.
  3. a b Zarzycki 2001 ↓, s. 70.
  4. Zarzycki 2001 ↓, s. 69.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 98 z 26 września 1924 roku, s. 546.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 663.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 706, 733.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).