5 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ)
| ||
Historia | ||
Państwo | Polska | |
Sformowanie | 1941 | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | 5 Wileński Pułk Artylerii Lekkiej | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | ppłk Tadeusz Sheybal | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Tatiszczewo | |
Rodzaj wojsk | Artyleria | |
Podległość | 5 Wileńska Dywizja Piechoty |
5 Pułk Artylerii Lekkiej (5 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Pułk został sformowany w 1941 roku, w Tatiszczewie, w składzie 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty[1]. Na bazie pułku w 1942 roku powstał 4 Kresowy pułk artylerii lekkiej[2].
Etat wojenny pułku
- dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
- 2 dywizjony ogniowe:
- 2 czterodziałowe baterie armat 76 mm
- 1 czterodziałowa bateria haubic 122 mm
Według etatu pułk liczyć miał 85 oficerów i 970 kanonierów.
1 kwietnia 1942 roku pułk liczył 60 oficerów, 319 podoficerów, 963 kanonierów. Posiadał 110 koni wierzchowych, 396 artyleryjskich i 47 taborowych. Do etatu brakowało: 4 armat 76 mm, 4 haubic 122 mm, 32 jaszcze do dział[1].
Pierwsza obsada pułku (Tatiszczewo, 28 XII 1941)
- dowódca pułku – ppłk Tadeusz Sheybal[1]
- zastępca i szef sztabu – kpt. Wojciech Biliński
- bateria sztabowa – kpt. rez. Władysław Kunat
- dowódca I dywizjonu – mjr Adam Machnowski
- 1 bateria – kpt. Mieczysław Nadratowski
- 2 bateria – kpt. Paweł Czerniuk
- 3 bateria – por. Zygmunt Zwolanowski
- dowódca II dywizjonu – mjr Stanisław Monkielewicz
- 4 bateria – kpt. Bolesław Uchman
- 5 bateria – por. rez. Tadeusz Kumorek
- 6 bateria – por. rez. Tadeusz Bornholtz
Przypisy
- ↑ a b c Szczurowski 2001 ↓, s. 205.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 281.
Bibliografia
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)
Autor: Balcer~commonswiki, Licencja: CC BY 2.5
Soviet 76.2 mm regimental gun M1927, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. Photo taken on June 18, 2006.
Source: Photo by me, User:Balcer.