5 Pułk Artylerii Polowej (1918–1919)
5 Pułk Artylerii Polowej (5 pap) - oddział artylerii polowej Wojska Polskiego II RP.
W końcu grudnia 1918 roku, w garnizonie Lwów, na bazie 1 Pułku Artylerii Polowej Lwów sformowany został 5 Pułk Artylerii Polowej. Oddział uzbrojony został w 9 cm armaty polowe wzór 1875/1896. Dowództwo pułku objął kpt. Otton Krzisch[1]. W lutym 1919 roku 4 bateria przezbrojona została w 8 cm armaty polowe wz. 1905[2]. Na początku czerwca 1919, na podstawie rozkazu organizacyjnego Nr 8 Generalnego Inspektoratu Artylerii jednostka połączona została z 4 Pułkiem Artylerii Polowej w jeden oddział, który otrzymał numer i nazwę - 5 Lwowski Pułk Artylerii Polowej[3].
Organizacja i obsada personalna pułku
Organizacja i obsada personalna pułku[4]
- Dowództwo
- dowódca - kpt. Otton Krzisch
- I dywizjon
- dowódca - kpt. Tadeusz Kuchar
- 1 bateria „Jaś”
- dowódca - por. Karol Schrötter
- dowódca - por. Czesław Domaszewicz (od połowy stycznia 1919)
- pluton „Jaś”
- pluton „Małgosia”
- 2 bateria „Julia” - por. Alojzy Schuster
- pluton „Romeo”
- pluton „Julia”
- II dywizjon
- dowódca - por. Karol Schrötter
- 3 bateria „Wicek” - por. dr Stefan Chrzanowski
- 4 bateria „Kastor”
- dowódca - por. Jerzy Pepłowski
- dowódca - por. Kopczyński
- dowódca - por. Lucjan Schultz
- pluton „Kastor”
- pluton „Pollux”
- pluton „Irena” (do 25 maja 1919 był samodzielnym pododdziałem)
Przypisy
- ↑ Czyrko 1930 ↓, s. 15.
- ↑ Czyrko 1930 ↓, s. 16.
- ↑ Czyrko 1930 ↓, s. 21.
- ↑ Czyrko 1930 ↓, s. 15-16.
Bibliografia
- Jan Czyrko: Zarys historji wojennej 5-go lwowskiego pułku artylerii polowej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Bateria "Wicek" z 5 Pułku Artylerii Polowej w czasie walk o Lwów - na punkcie obserwacyjnym w betoniarni. Widoczni: por. dr Stefan Chrzanowski (dowódca baterii), plut. Wasilewska, kpr. Stokowska, plut. Kowalska, kpr. Bruda, plut. Ketulaniówna, ppor. Sokołowski, ppor. Krasicki.