5 Pułk Pancerny (PSZ)
Znak pancerny i proporczyk pułku | |
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1947 |
Tradycje | |
Rodowód | 5 Batalion Pancerny |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Jerzy Łucki |
Organizacja | |
Dyslokacja | Duns, Wick, Thurso, Skitten, Carronbridge |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko |
Rodzaj wojsk | Broń pancerna |
Podległość | 16 Brygada Pancerna |
5 Pułk Pancerny - oddział pancerny Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Formowanie 5 pułku pancernego rozpoczęto na podstawie rozkazu organizacyjnego nr 6 dowódcy 16 Samodzielnej Brygady Pancernej z dnia 31 marca 1945 roku w miejscowości Duns, w Szkocji, z dniem 5 kwietnia 1945 r. w składzie 16 Samodzielnej Brygady Pancernej. Zalążki dla pułku wydzielił 9 pułk Ułanów Małopolskich w sile 6 oficerów 43 szeregowych. Dowódcą grupy organizacyjnej był major Konstanty Hajdenko. 25 kwietnia dowództwo pułku objął ppłk Jerzy Łucki. Do jednostki zaczęli napływać żołnierze osiągając 25 kwietnia stan 10 oficerów i 389 szeregowych. W samym czasie do pułku dotarły przekazane przez 3 Pułk Pancerny czołgi lekkie Stuart i samochody opancerzone Scout-Car. Następnie w maju dotarły pierwsze czołgi Cromwell[1]. Pułk otrzymywał sukcesywnie wyszkolone załogi czołgów z Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego oraz szkolił we własnym zakresie kierowców i specjalistów. Pozwoliło to sformować w ramach pułku 19 czerwca 1945, 3 szwadron pancerny. W dniu 1 lipca 1945 w pułku było jedynie 16 czołgów średnich Centaur I i Cromwell, pozwoliło to w dniu 13 lipca rozpocząć 1 szwadronem szkolenie pancerne, a potem sukcesywnie następne szwadrony [2]. W połowie czerwca 1945 roku uznano, iż 5 pułk pancerny osiągnął strukturę organizacyjną przewidzianą etatem. Brak jednak było wyszkolonych oficerów. Intensywne szkolenie pancerne prowadzono do końca sierpnia 1945 r.[3]. Do końca swojego istnienia pułk nie otrzymał etatowego uzbrojenia i sprzętu bojowego, czołgi jedynie w ilości 50-60% stanu etatowego. Pułk tak jak brygada nie osiągnął pełnej gotowości bojowej z uwagi na brak pełnego wyposażenia w czołgi oraz zakaz prowadzenia dalszego szkolenia bojowego wydany przez władze brytyjskie[1]. Pod koniec maja jednostka osiągnęła gotowość organizacyjną[4][5].
Pancerni "piątacy" po wojnie
W czerwcu 1945 roku pułk został dyslokowany do rejonu Wick-Thurso w północnej Szkocji. Prowadził w dalszym ciągu intensywne szkolenie, na pozyskanym sprzęcie bojowym. Początkowo został rozlokowany na Stacji RAF Skitten. W lipcu i sierpniu po ukończeniu szkolenia osiągnął gotowość bojową. Po wrześniu 1945 roku zaniechano szkolenia i rozpoczęto przygotowywanie żołnierzy do życia cywilnego-zdobywanie zawodów. Podjęto demobilizację. W następnym roku oddział został dyslokowany do Carronbridge (Dumfries and Galloway), a w 1947 roku rozformowany[6].
Dowódca pułku
- podpułkownik Jerzy Łucki[7],
Zastępca dowódcy pułku
- mjr dypl.Stanisław Bentkowski.
Skład etatowy
- dowództwo
- pluton czołgów dowództwa a. 4 czołgi
- pluton rozpoznawczy (11 czołgów lekkich Stuart i scout - carów)
- trzy szwadrony liniowe a. czołg dowódcy szwadronu + pięć plutonów a. 3 czołgi
Pułk liczył 34 oficerów i 596 szeregowych. Zgodnie z etatem pułk miał posiadać 52 czołgi średnie i 11 czołgów lekkich. Pułk nie posiadał pełnego wyposażenia w sprzęt[8].
Proporczyk
Proporczyki trójkątne czarno-pomarańczowe z pąsowym paskiem przez środek[9].
Przypisy
- ↑ a b Tym 2014 ↓, s. 28-29.
- ↑ Tym 2014 ↓, s. 39.
- ↑ Tym 2014 ↓, s. 46-47.
- ↑ Nawrocki i Jakubowski 2003 ↓, s. 49.
- ↑ Wawer 1992 ↓, s. 138 wg autora pułk został zorganizowany 3 kwietnia 1945 roku.
- ↑ Nawrocki i Jakubowski 2003 ↓, s. 50 tu jako Corronbridge.
- ↑ Nawrocki i Jakubowski 2003 ↓, s. 50 tu błędnie, jako ppłk. Jerzy Słupski.
- ↑ Wawer 1992 ↓, s. 138.
- ↑ Żebrowski 1971 ↓, s. 169.
Bibliografia
- Witold Biegański: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie : formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.
- Antoni Nawrocki, Ryszard Jakubowski: 5 Batalion Pancerny. T. 193. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2003, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISSN 08602360.
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940–1945. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- Marian Żebrowski, Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947, Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernej, Londyn 1971.
- Juliusz S. Tym: Śladami polskich gąsienic 1939-1947.Polskie Oddziały Pancerne na Zachodzie tom 15, 16 Samodzielna Brygada Pancerna. Warszawa: Edipresse-Kolekcje Sp.o.o., 2014. ISBN 978-83-7989-114-6.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Korpusówka jednostek pancernych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 5 Pułku Pancernego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Autor: Balcer, image corrected by pl:Wikipedysta:Chrumps, Licencja: CC BY 2.5
Grizzly M4A1 Sherman tank at Base Borden Military Museum.
THE BRITISH ARMY IN NORTH AFRICA 1943; A Crusader Mk III tank
Godło - znak 16 Samodzielnej Brygady Pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie