5 Samodzielna Brygada Kawalerii
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1924 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | V Brygada Jazdy | |
| Kontynuacja | Krakowska Brygada Kawalerii | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | płk Henryk Brzezowski | |
| Ostatni | gen. bryg. Zygmunt Piasecki | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Kraków | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | Jazda | |
5 Samodzielna Brygada Kawalerii (5 SBK) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego II RP.
W 1924 roku V Brygada Jazdy przemianowana została na 5 Samodzielną Brygadę Kawalerii. Równocześnie w jej skład włączono 5 pułk strzelców konnych.
W latach 1921–1926 brygada podlegała bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. Dowództwo brygady stacjonowało w garnizonie Kraków.
W 1925 roku przy 8 pułku ułanów sformowany został 5 szwadron samochodów pancernych. W 1926 roku ze składu brygady wyłączony został 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich, który dyslokowany został do Starogardu i podporządkowany dowódcy 8 Brygady Kawalerii.
W 1930 roku ze składu brygady wyłączono 5 szwadron samochodów pancernych i podporządkowano dowódcy 2 dywizjonu samochodów pancernych.
W wyniku reorganizacji jednostek kawalerii w latach 30. XX w. na bazie 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii powstała Brygada Kawalerii Kraków[1]. Ta zaś z dniem 1 kwietnia 1937 przemianowana została na Krakowską Brygadę Kawalerii.
Dowódcy brygady
- płk Henryk Brzezowski (IV 1921 – XII 1928, od 1 XII 1924 do 20 VIII 1925 był słuchaczem II Kursu CWSW)
- płk szt. gen. Włodzimierz Tyszkiewicz (p.o. od 15 I 1925[2]
- płk Konstanty Plisowski
- p.o. płk Stefan Dembiński
- gen. bryg. Zygmunt Piasecki
Skład
- 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich w Bochni (1921–1926)
- 3 pułk Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach (1921–1939)
- 8 pułk ułanów księcia Józefa Poniatowskiego w Krakowie (1921–1939)
- 5 pułk strzelców konnych (1924–1939)
- 5 dywizjon artylerii konnej w Krakowie-Zakrzówku (1921–1939)
- 5 szwadron pionierów w Krakowie (1924–1939)
- dowódca szwadronu – rtm. Stanisław Henryk Szczucki
- 5 szwadron samochodów pancernych w Krakowie (1925–1930)
- szwadron łączności (1937–1939)
Przypisy
- ↑ Roman Łoś: Artyleria polska 1914-1939 str 190. Autor nie podał na jakiej podstawie miano dokonać tej zmiany. Nie podaje też daty przeformowania Mirosław Giętkowski w "Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939". wymieniąjąc jednak brygadę z nazwy.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 7 z 22.01.1925 r.
Bibliografia
- Henryk Wielecki, Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Organizacja i odznaki kawalerii, Warszawa: Wydawnictwo CREAR, 1992, ISBN 83-900345-0-7, OCLC 834075857.
- Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
- Janusz Magnuski, Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993, ISBN 83-86028-00-9, OCLC 834071453.
- Mirosław Giętkowski, Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837.
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: „Bellona”, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
- Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919–1939, Biuletyn nr 5 Wojskowej Służby Archiwalnej z 1973.
- Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
