5 Szpital Okręgowy

5 Szpital Okręgowy
Szpital Okręgowy Nr V
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Ostatni

ppłk lek. dr Marian Dietrich

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Kraków
Rajcza

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

służba zdrowia

Podległość

Okręg Korpusu Nr V

Szpitale Okręgowe WP w 1939

5 Szpital Okręgowyjednostka organizacyjna służby zdrowia Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Historia szpitala

Zadaniem 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie (filia w Rajczy) było leczenie wojskowych i osób uprawnionych do leczenia wojskowego Okręgu Korpusu nr V[1]. Szpital dysponował ambulatorium dentystycznym, chirurgicznym, okulistycznym, laryngologicznym oraz przychodnią ogólną dla chorych. Komendant szpitala posiadał uprawnienia dowódcy pułku[2].

Minister spraw wojskowych wydał rozkaz nr O.I.Szt.Gen. 7980 Org. Częściowa likwidacja zakładów służby zdrowia, w którym między innymi nakazał dowódcy Okręgu Korpusu Nr V przeprowadzić do 25 lipca 1924 roku likwidację Zakładu Leczniczo-Protezowego dla Inwalidów Wojennych w Krakowie z wyjątkiem fabryki protez, którą dołączono jako pododdział do Szpitala Okręgowego Nr V. Równocześnie etat szpitala został powiększony o skład osobowy fabryki protez[3].

W październiku 1931 roku został zlikwidowany 5 batalion sanitarny, a w jego miejsce, w strukturze szpitala, została zorganizowana Kadra Zapasowa 5 Szpitala Okręgowego[4].

Struktura organizacyjna

Organizacja szpitala w 1923 roku[5]:

  • komendant, kancelaria i komisja gospodarcza,
  • oficer administracji budynków i magazynów,
  • oddziały chorych i pracowni klinicznych: chorób wewnętrznych, zakaźny, chirurgiczny, ginekologiczny, dermatologiczny, oddział neurologiczny, okulistyczny i laryngologiczny;
  • pracownia bakteriologiczna
  • pracownia rentgenowska,
  • prosektorium,
  • ambulatorium dentystyczne,
  • apteka okręgowa,
  • trzy plutony obsługi sanitarnej

Szpital posiadał 600 łóżek[5]. Plutony obsługi sanitarnej były pododdziałami wydzielonymi ze składu 5 Baonu Sanitarnego[6].

Kadra szpitala

Komendanci szpitala
  • płk lek. dr Ignacy Zieliński (XI 1918)
  • płk lek. Józef Krysakowski (był w 1922 – 30 IX 1927 → stan spoczynku)
  • ppłk / płk lek. Ksawery Maszadro (XI 1927[7] – VI 1930 → szef sanitarny OK VII[8])
  • płk lek. dr Adam Maciąg (od VI 1930[9])
  • ppłk / płk lek. Mieczysław Henoch (X 1931[10] – VI 1934 → szef sanitarny DOK III[11])
  • ppłk lek. Nikodem Butrymowicz (VI 1934[12] – III 1936 → komendant 9 Szpitala Okręgowego[13])
  • ppłk dr Władysław Jan Rymaszewski (1939 → szef służby zdrowia Dowództwa OWar. „Wilno”)
  • ppłk lek. dr Marian Dietrich (1939[14])

Obsada personalna i struktura w marcu 1939 roku

„Pokojowa” obsada personalna szpitala[15][a]:

  • komendant szpitala – ppłk dr Władysław Jan Rymaszewski
  • zastępca komendanta – ppłk dr Józef Oktawiec[b]
  • starszy ordynator oddziału chirurgicznego – mjr dr Henryk Mazanek
  • ordynator oddziału – kpt. dr Stanisław Kostarczyk
  • starszy ordynator oddziału wewnętrznego – ppłk dr Adolf Antoni Stanoch
  • ordynator oddziału – kpt. dr Boguchwał Ignacy Panas
  • starszy ordynator oddziału ocznego – mjr dr Ignacy Bernard Chrzanowski
  • starszy ordynator oddziału uszno-gardłowego – ppłk dr Walenty Popek
  • starszy ordynator oddziału skórno-wenerycznego – ppłk dr Stanisław Jan Malinowski
  • ordynator oddziału – kpt. dr Edward Eustachy Małkiewicz
  • starszy ordynator oddziału nerwowego – mjr dr Stefan Krudowski
  • starszy ordynator oddziału gazoterapii – mjr dr Antoni Bednarski
  • kierownik pracowni rentgenowskiej – mjr dr Mieczysław I Ossowski
  • kierownik pracowni bakteriologicznej – mjr dr Władysław Pęksa
  • pomocnik kierownika pracowni bakteriologicznej – kpt. Adam Lukas[c]
  • kierownik przychodni dentystycznej – kpt. lek. dent. Manswet Rudolf Pyrka
  • kierownik apteki – mjr mgr Henryk Polaczek
  • zastępca kierownika apteki – por. mgr Karol Sodolski
  • na praktyce szpitalnej – kpt. lek. Bolesław Euzebiusz Herchold
  • na praktyce szpitalnej – kpt. lek. Józef Piotr Jankiewicz
  • na praktyce szpitalnej – por. dr Stanisław Józef Grochmal
  • pomocnik komendanta ds. gospodarczych – mjr. Ferdynand Antoni Wanke
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Józef Franciszek Gróger
  • dowódca plutonu gospodarczego – kpt. Adam Lukas
  • kapelan – kpl. ks. Wacław Jabłoński
Kadra zapasowa 5 Szpitala Okręgowego
  • komendant kadry – ppłk dr Józef Oktawiec
  • lekarz kadry – por. lek. Jan Marian Suchomel
  • oficer mobilizacyjny – kpt. Józef II Jaworski
  • oficer ewidencji personalnej – kpt. adm. (piech.) Stefan Rzepecki
  • oficer materiałowy – por. mgr Wiktor Emil Bawankiewicz
  • zastępca oficera materiałowego – chor. Alojzy Macura
  • dowódca kompanii szkolnej – kpt. Andrzej Gwardjan[d] †1940 Charków[22]
  • dowódca I plutonu – vacat

Żołnierze Szpitala – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[23]

Nazwisko i imięstopieńzawódmiejsce pracy przed mobilizacjązamordowany
Białek Romankpt. rez.lekarz internistapraktyka w BuczkowicachKatyń
Bucholc Wieńczysławppor. rez.farmaceutapracownik apteki w WarszawieKatyń
Edelman Bernardpor. rez.lekarzKatyń
Gawryś Feliksppor. rez.lekarz internistapraktyka w Kunowie lub OpatowieKatyń
Hadt Andrzejppor. rez.lekarzpraktyka w DaleszycachKatyń
Krudowski Stefanmajor lekarzżołnierz zawodowyKatyń
Lehrhaft Dwaidkpt. rez.lekarzpraktyka w KrakowieKatyń
Lukas Adamkpt.żołnierz zawodowyKatyń
Mirecki Stanisławpor. rez.lekarzKatyń
Pajewski Chunappor. rez.lekarzKatyń
Pieńkowski Stefanmajor rez.profesor neurologiiUniwersytet JagiellońskiKatyń
Pietrasiewicz Adam[24]por. rez.dr nauk medycznychdyr. Izby LekarskiejKatyń
Przeworski Antonippor. rez.lekarzKatyń
Szwejkowski Bolesławppor. posp. rusz.farmaceutaKatyń
Ściesiński Kazimierz[25]ppor. rez.lekarzord. Szpitala Miejskiego w ŁodziKatyń
Adler Jakub Witppor. rez.lekarz, dr n. med.Charków
Anisfeld Markusppor. rez.farmaceuta, mgrpraktyka w KrakowieCharków
Bethge Roman Aleksanderpor. rez.farmaceuta, mgrwł. apteki w ChorzowieCharków
Brand Salomonpor. rez.lekarzCharków
Bulaga Józef Marian[26]por. posp. rusz.lekarzinternista w Iwoniczu (e)Charków
Dobrzański Karol[27]por. rez.dr nauk medycznych(e)Charków
Fall Jan[28]major w st. sp.dr nauk medycznychCharków
Gawroński Franciszekpor. rez.dr nauk medycznychCharków
Gwardjan Andrzej[29]kpt.żołnierz zawodowyCharków
Kiełczewski Stanisławpor. rez.dr nauk medycznychpraktyka w KrakowieCharków
Kosiński Mieczysław[30]major rez.dr nauk medycznychSzpital i w KrakowieCharków
Lipszyc-Lipski Wacław[31]kpt. dr med.żołnierz zawodowyCharków
Maciąg Adam Andrzej[32]płk w st. sp.dr nauk medycznychCharków
Makarewicz Janppor. rez.dr nauk medycznychCharków
Mozdyniewicz Józefpor. rez.Charków
Ossowski Mieczysław[33]mjr. dr n. med.żołnierz zawodowykier. pracowni rentgenowskiejCharków
Pajchel Leon Mieczysławpor. rez.dr nauk medycznychCharków
Pisarski Tadeuszppor. rez.lekarzpraktyka w DziałdowieCharków
Ptak Stanisław[34]kpt. rez.lekarzdyr. Lecznicy w KrakowieCharków
Reich Karolpor. rez.dr nauk medycznychpraktyka w KrakowieCharków
Ryglicki Stefan Romanpor. rez.dr nauk medycznychpraktyka w KrakowieCharków
Schantroch Zygmunt[35]kpt. rez.profesor medycynyUniwersytet WarszawskiCharków
Sikorski Bolesławpor. rez.dr nauk medycznychzam. MilejczyceCharków
Ślączka Aleksanderkpt. rez.dr nauk medycznychUniwersytet JagiellońskiCharków
Turkowski Brunonpor. rez.lekarzSanatorium ZakopaneCharków
Tyszka Aleksanderppor. rez.dr nauk medycznychCharków
Żuk-Skarszewski Aleksander[36]kpt. rez.dr nauk medycznychpraktyka w RogoźnieCharków
Jałowiec Aleksanderppor. rez.mgr farmacjiULK

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[16].
  2. ppłk dr Józef Oktawiec pełnił jednoczenie funkcję komendanta Kadry Zapasowej 5 Szpitala Okręgowego.
  3. kpt. Adam Lukas pełnił jednoczenie funkcję dowódcy plutonu gospodarczego.
  4. Andrzej Gwardjan (ur. 9 maja 1891 roku w Rejowcu, zm. 1940 w Charkowie) – kapitan Wojska Polskiego. Do 15 września 1932 roku pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Warszawa Miasto II. Początkowo jako urzędnik wojskowy w XI randze, a następnie porucznik administracji, dział kancelaryjny. Zajmował stanowisko oficera ewidencyjnego III rejonu, a od lutego 1926 roku referenta. Z dniem 15 września 1932 roku przeniesiony został do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie na stanowisko oficera żywnościowego[17]. Z dniem 1 listopada 1933 roku został przeniesiony do 7 pp Leg. w Chełmie[18]. W marcu 1934 roku został przeniesiony do korpusu oficerów piechoty w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 grudnia 1922 roku i 12,3 lokatą[19]. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Kadry Zapasowej 2 Szpitala Okręgowego w Lublinie[20]. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[21].

Przypisy

  1. Almanach oficerski 1923 ↓, s. 111.
  2. Almanach oficerski 1923 ↓, s. 105.
  3. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 30 z 29 lipca 1924 roku, poz. 447.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 337, 339-341.
  5. a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 104.
  6. Almanach oficerski 1923 ↓, s. 103.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 318.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 213.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 222.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 339.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 171.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 172.
  13. Kazimierz Przybyszewski. Leczył rannych na frontach w kilku wojnach. „Nowości”, 2010-10-06. Toruń. 
  14. Felchner 1996 ↓, s. 119.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 891.
  16. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 428.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 205.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 87.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 157.
  21. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 388.
  22. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 156.
  23. Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
  24. Księgi Cmentarne – wpis 2835.
  25. Księgi Cmentarne – wpis 3750.
  26. Księgi Cmentarne – wpis 4714.
  27. Księgi Cmentarne – wpis 4961.
  28. Księgi Cmentarne – wpis 5050.
  29. Księgi Cmentarne – wpis 5333.
  30. Księgi Cmentarne – wpis 5870.
  31. Księgi Cmentarne – wpis 6198.
  32. Księgi Cmentarne – wpis 6289.
  33. Księgi Cmentarne – wpis 6713.
  34. Księgi Cmentarne – wpis 7001.
  35. Księgi Cmentarne – wpis 7209.
  36. Księgi Cmentarne – wpis 14499.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szpitale Okręgowe WP w 1939.jpg
Szpitale Okręgowe WP w 1939