5 Zapasowy Pułk Piechoty
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
5 Zapasowy Pułk Piechoty – zapasowy oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Rozkazem ogólnym Dowództwa 1 Armii Polskiej nr 0168 z 5 sierpnia 1944 roku nakazano sformować przy 3 Froncie Białoruskim w rejonie Wilna 5 zapasowy batalion piechoty[1].
Rozkazem NDWP nr 66/org. z 24 października 1944 roku batalion przydzielono 2 Armii WP i jednocześnie przeformowano na 5 zapasowy pułk piechoty[1]. Kolejnymi miejscami postoju jednostki były: Wilno, Białystok, Główne k. Łukowa, Rogożno, Wąsosz, Stara Wieś, Ostrzeszów[1]. Po zakończeniu wojny przesunięto ją z Ostrzeszowa do Biedruska[2].
Rozkazami NDWP nr 192/org. z 5 sierpnia 1945 oraz dowódcy 2 AWP nr 182 z 15 sierpnia 1945 roku, rozwiązano pułk, a stan osobowy osobowy przekazany został do odtwarzanej 4 Dywizji Piechoty.
Żołnierze pułku
Przypisy
- ↑ a b c Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne...
- ↑ Komornicki 1965 ↓, s. 237-239.
Bibliografia
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne jednostek zapasowych piechoty z okresu 1943—1945. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)].
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).