5 cm PaK 38
 Armata PaK 38 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  III Rzesza |
|---|---|
| Rodzaj | armata przeciwpancerna |
| Historia | |
| Prototypy | 1938 |
| Wyprodukowano | 9568 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber | 50 mm |
| Nabój | 50×419R |
| Długość lufy | L/60 |
| Prędkość pocz. pocisku | 835 m/s (pocisk o masie 2,4 kg) |
| Długość | 4750 mm |
| Szerokość | 1830 mm |
| Wysokość | 1100 mm |
| Masa | 737 kg |
| Szybkostrzelność | 13 strz./min |
| Obsługa | 4 osoby |
5 cm Pak 38 (5 cm Panzerabwehrkanone 38 – 50 mm działo przeciwpancerne wzór 38) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 50 mm opracowana w 1938 i używana w okresie II wojny światowej. Przebijalność pancerza z 500 m: od 57 do 76 mm w zależności od rodzaju amunicji
Weszła do służby w wojskach niemieckich pod koniec 1940 roku. Po rozpoczęciu inwazji na ZSRR rozpoczęto produkcję amunicji Panzergranate 40 z rdzeniem z wolframu, ponieważ tylko takie pociski mogły przebijać pancerze radzieckich czołgów T-34 i KW. Po wyczerpaniu zapasów wolframu skuteczność armaty 5 cm Pak 38 jako broni przeciwpancernej dramatycznie spadła. Pomimo że później była sukcesywnie zastępowana nowszymi typami armat, to na wyposażeniu armii niemieckiej pozostała do końca wojny.
W początkowej fazie operacji Barbarossa na lawetach 5 cm Pak 38 umieszczano francuskie zdobyczne działo mle 1897, ta budowana ad hoc armata przeciwpancerna otrzymała oznaczenie 7,5 cm Pak 97/38.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)