60 Batalion Saperów (1939)
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1939 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | mjr Franciszek Niepokólczycki | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | saperzy | |
Podległość | Armia „Modlin” |
60 Batalion Saperów (60 bsap) – oddział saperów Wojska Polskiego II RP z okresu kampanii wrześniowej.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Sformowany został w 1939 przez Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie[1] dla Armii „Modlin”[2]. Od 10 września 1939 był w odwodzie dowódcy Armii „Warszawa”.
Struktura i obsada etatowa
Obsada personalna we wrześniu 1939[2][3]:
- dowódca batalionu – mjr sap. Franciszek Niepokólczycki
- zastępca dowódcy – kpt. sap. Mieczysław Lutomski
- oficer dyspozycyjny dowódcy – ppor. rez. Piotr Kuliński
- 1 kompania saperów – por. sap. Franciszek Władysław Unterberger
- 2 kompania saperów – por. sap. Witold Kwiatkowski
- 3 zmotoryzowana kompania saperów – kpt. sap. Edward Brudnicki
- kolumna saperska – por. sap. rez. Zbigniew Zarzecki[a]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 162.
- ↑ a b Cutter 2003 ↓, s. 310.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 337.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 86, 595.
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
|
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).