64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 13 października 1944 |
Rozformowanie | 1 listopada 1946 |
Konflikty zbrojne | |
zwalczanie podziemia antykomunistycznego w Polsce | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD (ros. 64 Сводная дивизия внутренних войск НКВД) – jedna z radzieckich dywizji w strukturze wojsk wewnętrznych NKWD z okresu II wojny światowej. Utworzono ją głównie w celu zwalczania polskiego podziemia niepodległościowego[1].
Sformowana rozkazem NKWD ZSRR nr 001266 z dnia 13 października 1944 w Lublinie, operowała głównie na terenie Lubelszczyzny i Rzeszowszczyzny. Jej dowódcą został gen. mjr Sieriebriakow.
Działalność dywizji
W II połowie października 1944 na terenie powiatu zamojskiego, a także w Krasnymstawie, rozpoczął działalność I, II i III batalion 98 Pułku Pogranicznego 64 Zbiorczej Dywizji Wojsk Wewnętrznych NKWD. Od tego czasu przez Zamojszczyznę zaczęły przechodzić fale obław, rewizji i aresztowań. NKWD wspólnie z MO i UB dostarczał setki osób do zamojskiego więzienia i aresztu PUBP.
Od 20 października 1944 w Lublinie stacjonował sztab Dywizji, 145 Pułk Strzelecki, 198 samodzielny batalion piechoty zmotoryzowanej i 107 Samodzielna Grupa Manewrowa. Miejscem dyslokacji pozostałych jednostek Dywizji były: Piaski k. Lublina, Kraśnik, Zamość, Siedlce, Przemyśl, Rzeszów i Białystok.
Jak wynika z meldunku gen. Gorbatiuka, w dniach 14-20 października, czyli w okresie formowania Dywizji jej jednostki zatrzymały 740 osób. Natomiast pierwsze starcie bojowe pododdziałów Dywizji z oddziałami AK miało miejsce 25 października 1944 w rejonie Zaraszowa i Bystrzycy.
64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD istniała do końca 1946, została rozformowana rozkazem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (poprzednio NKWD) ZSRR nr 00970 z 1 listopada 1946.
Skład 20 października 1944
- dowództwo – 38 ludzi
- 2 Pułk Pograniczny NKWD bez dwóch batalionów – 512 ludzi
- 11 Pułk Pograniczny NKWD – 1237 ludzi
- 18 Pułk Pograniczny NKWD bez jednego batalionu – 549 ludzi
- 98 Pułk Pograniczny NKWD bez jednego batalionu – 712 ludzi
- 108 Pułk Pograniczny NKWD
- 145 Pułk Strzelecki Wojsk Wewnętrznych NKWD – 1093 ludzi
- 104 Oddział Pograniczny NKWD bez dwóch komendantur – 655 ludzi
- 107 samodzielna grupa manewrowa Zarządu Wojsk NKWD – 128 ludzi
- 198 samodzielny batalion piechoty zmotoryzowanej Wojsk Wewnętrznych NKWD – 831 ludzi
Na czas formowania nie przybyło jedynie Dowództwo 9 Dywizji Strzeleckiej Wojsk Wewnętrznych NKWD.
Dyslokacja jednostek 20 października 1944
- Lublin: sztab dywizji, 145 Pułk Strzelecki Wojsk Wewnętrznych NKWD, 198 samodzielny batalion piechoty zmotoryzowanej Wojsk Wewnętrznych NKWD, 107 samodzielna grupa manewrowa Zarządu Wojsk NKWD
- Białystok: 108 Pułk Pograniczny NKWD
- Budzyń: 2 Pułk Pograniczny NKWD (3 batalion strzelecki)
- Jarosław: 11 Pułk Pograniczny NKWD (sztab pułku, 2 i 3 batalion strzelecki)
- Krasnystaw: 98 Pułk Pograniczny NKWD (sztab pułku, 2 i 3 batalion strzelecki)
- Kraśnik: 2 Pułk Pograniczny NKWD (1 batalion strzelecki)
- Piaski k. Lublina: 2 Pułk Pograniczny NKWD (sztab pułku, 2 batalion strzelecki)
- Przemyśl: 11 Pułk Pograniczny NKWD (1 batalion strzelecki)
- Rzeszów: 104 Oddział Pograniczny NKWD
- Siedlce: 18 Pułk Pograniczny NKWD (1 batalion strzelecki)
- Świdry k. Łukowa: 18 Pułk Pograniczny NKWD (sztab pułku, 2 i 3 batalion strzelecki)
- Zamość: 98 Pułk Pograniczny NKWD (1 batalion strzelecki)
Dowódcy
- gen. mjr Borys P. Sieriebriakow – od 13 października 1944 (podlegał szefowi Zarządu Wojsk Wewn. NKWD ds. ochrony tyłów działającej Armii Czerwonej; w lutym 1945 mianowany dowódcą GO Głównego Doradcy MBP Polski)
- gen. mjr Paweł W. Browkin – od lutego 1945
- ppłk Jewgienij P. Goriełow (p.o.)
Szefowie sztabu
- ppłk Sierow
- ppłk Goriełow
- ppłk Ostanin (p.o.)
- ppłk Goriełow
- ppłk Szczemielew
- mjr Szedulko (p.o.)
Liczebność
- 16 października 1944 – 6864
- 17 października 1944 – 6906
- 18 października 1944 – 7902
- 19 października 1944 – 7904
- 20 października 1944 – 9754
Przypisy
- ↑ G. Motyka, R. Wnuk, Pany i rezuny. Współpraca AK-WiN i UPA 1945-1947, Warszawa 1997, s. 17.
Literatura
- Heller M., Niekricz A., Historia Rosji 1917-1995. Utopia u władzy. 4 t. ISBN 5-87902-004-5.
Linki zewnętrzne
- CAW: Działalność Zbiorczej Dywizji Wojsk Wewnętrznych NKWD na terenie Polski w latach 1944-1946. archiwumcaw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- Wzmianka o 64 Zbiorczej Dywizji WW NKWD. naszawitryna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-17)]. dostęp 12.09.2008
- Wzmianka o 64 Zbiorczej Dywizji WW NKWD. tnn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. dostęp 24.12.2019
- Внутренние Войска НКВД против польского подполья (Российский государственный военный архив)
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.