64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

13 października 1944

Rozformowanie

1 listopada 1946

Konflikty zbrojne
zwalczanie podziemia antykomunistycznego w Polsce
Organizacja
Dyslokacja

Lublin

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD (ros. 64 Сводная дивизия внутренних войск НКВД) – jedna z radzieckich dywizji w strukturze wojsk wewnętrznych NKWD z okresu II wojny światowej. Utworzono ją głównie w celu zwalczania polskiego podziemia niepodległościowego[1].

Sformowana rozkazem NKWD ZSRR nr 001266 z dnia 13 października 1944 w Lublinie, operowała głównie na terenie Lubelszczyzny i Rzeszowszczyzny. Jej dowódcą został gen. mjr Sieriebriakow.

Działalność dywizji

W II połowie października 1944 na terenie powiatu zamojskiego, a także w Krasnymstawie, rozpoczął działalność I, II i III batalion 98 Pułku Pogranicznego 64 Zbiorczej Dywizji Wojsk Wewnętrznych NKWD. Od tego czasu przez Zamojszczyznę zaczęły przechodzić fale obław, rewizji i aresztowań. NKWD wspólnie z MO i UB dostarczał setki osób do zamojskiego więzienia i aresztu PUBP.

Od 20 października 1944 w Lublinie stacjonował sztab Dywizji, 145 Pułk Strzelecki, 198 samodzielny batalion piechoty zmotoryzowanej i 107 Samodzielna Grupa Manewrowa. Miejscem dyslokacji pozostałych jednostek Dywizji były: Piaski k. Lublina, Kraśnik, Zamość, Siedlce, Przemyśl, Rzeszów i Białystok.

Jak wynika z meldunku gen. Gorbatiuka, w dniach 14-20 października, czyli w okresie formowania Dywizji jej jednostki zatrzymały 740 osób. Natomiast pierwsze starcie bojowe pododdziałów Dywizji z oddziałami AK miało miejsce 25 października 1944 w rejonie Zaraszowa i Bystrzycy.

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD istniała do końca 1946, została rozformowana rozkazem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (poprzednio NKWD) ZSRR nr 00970 z 1 listopada 1946.

Skład 20 października 1944

  • dowództwo – 38 ludzi

Na czas formowania nie przybyło jedynie Dowództwo 9 Dywizji Strzeleckiej Wojsk Wewnętrznych NKWD.

Dyslokacja jednostek 20 października 1944

Dowódcy

  • gen. mjr Borys P. Sieriebriakow – od 13 października 1944 (podlegał szefowi Zarządu Wojsk Wewn. NKWD ds. ochrony tyłów działającej Armii Czerwonej; w lutym 1945 mianowany dowódcą GO Głównego Doradcy MBP Polski)
  • gen. mjr Paweł W. Browkin – od lutego 1945
  • ppłk Jewgienij P. Goriełow (p.o.)

Szefowie sztabu

  • ppłk Sierow
  • ppłk Goriełow
  • ppłk Ostanin (p.o.)
  • ppłk Goriełow
  • ppłk Szczemielew
  • mjr Szedulko (p.o.)

Liczebność

  • 16 października 1944 – 6864
  • 17 października 1944 – 6906
  • 18 października 1944 – 7902
  • 19 października 1944 – 7904
  • 20 października 1944 – 9754

Przypisy

  1. G. Motyka, R. Wnuk, Pany i rezuny. Współpraca AK-WiN i UPA 1945-1947, Warszawa 1997, s. 17.

Literatura

  • Heller M., Niekricz A., Historia Rosji 1917-1995. Utopia u władzy. 4 t. ISBN 5-87902-004-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the USSR (1936-1955).svg
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Emblema NKVD.svg
Autor: jgaray, Licencja: CC BY-SA 3.0
Emblem of the NKVD