65 Pomorski Batalion Piechoty
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr Antoni Gębski |
| Ostatni | mjr Mateusz Pancierzyński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Włochy |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
65 Pomorski Batalion Piechoty – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
65 Pomorski batalion piechoty został sformowany w 1945 roku we Włoszech, w składzie 16 Brygady Piechoty. Nie wziął udziału w walkach.
Dowódca batalionu
Zastępca dowódcy batalionu
- kpt. Stanisław Bysko[1]
Odznaki batalionu
- Odznaka pamiątkowa
Odznaka pamiątkowa została wprowadzona rozkazem nr 75 dowódcy 2 Korpusu z 13 czerwca 1946 roku, poz. 410, L. dz. 777/AG/46. Odznaka wykonana w metalu, jednoczęściowa; emaliowana. Stanowi wierną replikę odznaki 65 Starogardzkiego pułku piechoty, którego tradycje przejęła 16 PBP. Odznaka w formie krzyża pokrytego granatową emalią ze złoconymi brzegami i wieńcem. W środku krzyża, na amarantowym tle, stylizowany orzeł jagielloński[3]. Wymiary: 40x40 mm[4].
- Odznaka specjalna
Odznaka specjalna została wprowadzona rozkazem Nr 13 dowódcy 2 Korpusu z 31 stycznia 1946 roku. Była wykonywana z czerwonego zamszu i metalu; posiada formę herbu Gdańska - na tarczy w czerwonym kolorze umieszczona jest złota korona, pod nią dwa krzyże. Metalowa korona i krzyże nakładane na podkładkę. Noszona na beretach po lewej stronie, w odległości 5 cm od orzełka[5].
Przypisy
- ↑ a b Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 92.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 93.
- ↑ Partyka 1997 ↓, s. 54.
- ↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 505.
- ↑ Partyka 1997 ↓, s. 55.
Bibliografia
- Witold Biegański: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie : formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.
- Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rezeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
- Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8.
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 16. Londyn: 1974.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
