67 Armia (ZSRR)

67 Armia

67-я армия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	październik 1942
Rozformowanie	lipiec 1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota, artyleria, wojska pancerne
Podległość	Front Południowy

67 Armia (ros. 67-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.

Została sformowana w październiku 1942 w składzie Frontu Leningradzkiego na bazie Newskiej Grupy Operacyjnej. Na początku listopada obejmowała 45 Gwardyjską, 46 i 86 Dywizje Strzeleckie, 11 i 55 Brygadę Strzelecką, szereg artyleryjskich, pancernych i innych jednostek.

Podczas bitwy pod Leningradem broniła części prawego brzegu Newy, utrzymując przyczółek w rejonie Moskiewskiej Dubrowki i strzegąc drogi przez jezioro Ładoga („Droga życia”). W styczniu 1943 brała udział w przerwaniu blokady Leningradu.

Pod koniec grudnia 1943 została połączona z 55 Armią, której dowództwo zostało przeniesione do 67 Armii, a poprzednie dowództwo 67 Armii rozformowano.

W styczniu – marcu 1944 Armia uczestniczyła w operacji ofensywnej leningradzko-nowogrodzkiej, a następnie w ramach 3 Frontu Bałtyckiego (od 2 połowy kwietnia 1944) – w pskowsko-ostrowskiej, tartuskiej i ryskiej operacjach ofensywnych. Od 16 października 1944 w składzie Frontu Leningradzkiego broniła wybrzeży Zatoki Ryskiej.

Dowódcy 67 Armii

• Michaił Duchanow (październik 1942 – grudzień 1943), generał major, od końca sierpnia 1943 generał porucznik;
• Władimir Swiridow (grudzień 1943 – marzec 1944), generał porucznik;
• Władimir Romanowski (marzec 1944 – luty 1945), generał porucznik;
• Siergiej Roginski (luty – marzec 1945), generał porucznik;
• Nikołaj Simoniak (marzec – maj 1945), generał porucznik^[1].

Przypisy