67 Pułk Artylerii Ciężkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1951 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
67 Pułk Artylerii Ciężkiej (67 pac) – oddział artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany we wrześniu 1945 roku w garnizonie Gniezno (Poznański Okręg Wojskowy), w składzie 12 Łużyckiej Brygady Artylerii Ciężkiej. Jednostka powstała w wyniku przeformowania 8 Brygady Artylerii Ciężkiej i włączenia w jej skład 6 Samodzielnego Dywizjonu Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego z 2 Łużyckiej Dywizji Artylerii.
W marcu 1949 roku 12 BAC została podporządkowana dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV. 10 października 1950 roku jednostka została dyslokowana do garnizonu Września, gdzie zajęła koszary przy ul. Kościuszki 14, w których dotąd stacjonował 2 Sudecki Pułk Czołgów.
W terminie do 30 lipca 1951 roku pułk został przekazany w podporządkowanie dowódcy Okręgu Wojskowego Nr II, skierowany na Poligon Artyleryjski w Suchatówce i tam przeformowany w 33 Brygadę Artylerii Ciężkiej. Jesienią tego roku brygada została dyslokowana do garnizonu Inowrocław.
21 czerwca 1951 roku z dywizjonu artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego 67 pac została wyłączona 1 bateria rozpoznania dźwiękowego. Na jej bazie został sformowany dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego 14 Brygady Artylerii Ciężkiej.
Żołnierze pułku
- Zygmunt Orłowski
Przypisy
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ a b Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 428.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie Wojska Lądowe w latach 1945-1960, Toruń 2004
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa 2003