6 Ciężka Brygada Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1956 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 6 pułk saperów |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
6 Ciężka Brygada Saperów – związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Zarys historii
Sformowana w maju 1951 w Dęblinie, jako jednostka znajdująca się na wypadek wojny w odwodzie Naczelnego Dowództwa WP. Brygada powstała w ramach realizacji Planu zamierzeń organizacyjnych WP na lata 1951-1952, będącego planem przyśpieszonej rozbudowy wojska w związku z zaostrzeniem sytuacji międzynarodowej po wybuchu wojny koreańskiej. W 1955, po utworzeniu Układu Warszawskiego, brygada na wypadek wojny znajdowała się w dyspozycji dowódcy Frontu Polskiego, jako brygada frontowa. W październiku 1956, w ramach redukcji jednostek Wojska Polskiego, 6 Ciężką Brygadę Saperów przeformowano w 6 Pułk Saperów. Kilka miesięcy później, w kwietniu 1957, pułk ten rozformowano[2].
Struktura organizacyjna (1952)
- dwa bataliony saperów - w każdym trzy kompanie saperów
- specjalny batalion saperów - dwie kompanie saperów i kompania czołgów specjalnych (z trałami przeciwminowymi)
- batalion szkolny
- kompania techniczna
- kompania minowania
- kompania rozpoznawcza
- park przepraw
- plutony: łączności, samochodowy, transportowy i gospodarczy
Razem: żołnierzy – 1222 (oficerów – 117, podoficerów – 283, szeregowych – 822), pracowników cywilnych - 35
Sprzęt:
- park przeprawowy TMP – 1
- kuter BMK – 6
- półślizgowiec NKŁ – 3
- kafar składany RMK – 2
- czołg z trałem – 10
- koparka uniwersalna – 1
- samochody – 103
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 .... s. 287.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).