6 Dywizja Górska (III Rzesza)

6 Dywizja Górska 6. Gebirgs-Division
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	Oberkommando des Heeres
Skład	patrz tekst

6 Dywizja Górska (niem. 6. Gebirgs-Division) – dywizja górska Wehrmachtu.

Została utworzona 1 czerwca 1940 r. na poligonie Heuberg w Wittenbergii na bazie 139 pułku piechoty z 3 Dywizji Górskiej. W jej skład wchodzili żołnierze z Bawarii, a także mniej liczni Austriacy.

Szlak bojowy

Dywizja początkowo stacjonowała we Francji, gdyż miała brać udział w planowanej inwazji na Wielką Brytanię. Później uczestniczyła w kampanii bałkańskiej, zajmowała Saloniki i Ateny oraz w niewielkim stopniu uczestniczyła w desancie na Kretę. W 1941 r. została przerzucona do Norwegii a następnie do północnej Finlandii. Była aktywna w Laponii do schyłku 1944 r. Gdy Finlandia wycofała się z wojny, 6 Dywizja Górska wycofała się do Norwegii i pozostała tam do kapitulacji w maju 1945 r.

Dowódcy dywizji

• Generalmajor Ferdinand Schörner, od 31 maja 1940,
• Generalleutnant Christian Philipp, od 17 stycznia 1942,
• Generalmajor Max-Josef Pemsel, od 20 sierpnia 1944,
• Oberst Josef Remold, od 20 kwietnia 1945^[1].

Skład

• 141. pułk strzelców górskich
• 143. pułk strzelców górskich
• 47. batalion przeciwpancerny
• 118. pułk artylerii górskiej
• 96. batalion łączności
• 91. górski batalion inżynieryjny
• 91. batalion zapasowy
• 91. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Przypisy

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Lexikon-der-wehrmacht.de