6 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

6 Dywizja Kawalerii – wielka jednostka kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

Sformowana na przełomie stycznia i lutego 1919 jako 1 Saratowska Dywizja Kawalerii, a od marca jako 6 Dywizja Kawalerii. W składzie 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego toczyła walki z wojskami Denikina pod Saratowem, Woroneżem i Charkowem. Od maja 1920 walczyła na froncie polskim. 29 maja pod Nowo-Żywotowem rozbiła dwa bataliony 50 pułku piechoty, ale 31 maja pod Napadówką nie mogła przełamać obrony 45 pułku piechoty. Podczas ofensywy sowieckiej odznaczyła się w walkach pod Równem i Krasnem. 19 sierpnia poniosła porażkę pod Żółtańcami w walce z 1 Dywizją Jazdy. 29 i 30 sierpnia bez powodzenia atakowała Zamość. Poniosła duże straty w bitwie pod Komarowem^[1].

W październiku-listopadzie 1920 r. w składzie 1 Armii Konnej walczyła przeciwko Siłom Zbrojnym Południa Rosji gen. Wrangla podczas operacji północnotaurydzkiej i perekopsko-czongarskiej, po których wojska Wrangla zostały zmuszone do opuszczenia kraju^[2][3].

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizji w czasie I fazy walk na Ukrainie^[4]:

Dowództwo 6 Dywizji Kawalerii

• 1 Brygada Jazdy 6 DK
  • 31 pułk kawalerii
  • 32 pułk kawalerii
• 2 Brygada Jazdy 6 DK
  • 33 pułk kawalerii
  • 34 pułk kawalerii
• 3 Brygada Jazdy 6 DK
  • 35 pułk kawalerii
  • 36 pułk kawalerii

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji^[5]

• Sawielij Niegowora (9 stycznia-26 marca 1919)
• Iosif Apanasienko (26 marca-24 czerwca 1919)
• Siemionow (24 czerwca - 14 lipca 1919)
• Boris Sołowjow (p.o. 14-15 lipca 1919)
• Iosif Apanasienko (15 lipca-17 lipca 1919)
• Aleksiej Polakow (p.o. 17 lipca - 24 sierpnia 1919)
• Grigorij Baturin (24 sierpnia - 3 października 1919)
• Iosif Apanasienko (3 października - 3 listopada 1919)
• Siemion Timoszenko (3 listopada 1919-5 sierpnia 1920)
• Iosif Apanasienko (sierpień - październik 1920)^[6]
• Jakow Szeko (p.o. 12 - 27 października 1920)
• Oka Gorodowikow (27 października 1920-22 października 1921)

Komisarze^[5]

• Gieorgij Romanow (p.o. 11 kwietnia-4 czerwca 1919)
• Wasilij Bierłow (p.o. 9 lipca - 25 sierpnia 1919)
• Jakow Sałtykow (p.o. 27 sierpnia - 1 września 1919)
• Siergiej Mieschi (1 września - 3 listopada 1919)
• Pawieł Bachturow (4-23 listopada 1919)
• Piotr Gnidin (23 listopada 1919 - 6 stycznia 1920)
• Wasilij Bierłow (6 stycznia - 10 lutego 1920)
• Pawieł Bachturow (12 lutego - 5 sierpnia 1920)
• Grigorij Romanow (9-13 sierpnia 1920)
• Winokurow (13 sierpnia - 4 września 1920)
• Iwan Szyriajew (p.o. 4-13 września 1920)
• Szepielew (13-28 września 1920)
• Grigorij Romanow (29 września - 27 października 1920)
• Michaił Bogdanow (p.o. 27 października-30 listopada 1920)
• Nikita Naletow (p.o. 30 listopada-5 grudnia 1920)
• Iwan Szyriajew (5-18 grudnia 1920)
• Iwanow-Iwanowski (p.o. 18 grudnia 1920-22 kwietnia 1921)

Przypisy

Bibliografia

• Mieczysław Biernacki: Działania Armji Konnej Budionnego w kampanji polsko-rosyjskiej 1920 r. 26 V-20 VI 1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1924.
• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.