6 Dywizjon Kawalerii
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1941 | |
| Rozformowanie | 1942 | |
| Tradycje | ||
| Kontynuacja | 1 Pułk Ułanów Krechowieckich | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | rtm. Witold Uklański | |
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Podległość | 6 Lwowska Dywizja Piechoty | |
6 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
6 Dywizjon Kawalerii był formowany od początku września 1941 roku w Tockoje. Wchodził w skład 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. Dywizjon miał liczyć 11 oficerów i 310 szeregowych. Nie posiadał jednak koni ani uzbrojenia. 12 listopada 1941 roku zaczęto formowanie 3 szwadronu, co miało ścisły związek z planami przeorganizowania dywizjonu w 1 Pułk Ułanów Krechowieckich. Według „Kroniki” w składzie dywizjonu znajdowały się również dwa plutony zwiadowców konnych. 16 stycznia 1942 roku na jego bazie powstał 1 Pułk Ułanów Krechowieckich.
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
- dowódca dywizjonu - rtm. Witold Uklański „krechowiak”
- adiutant - ppor. rez. kaw. Zygmunt Dzierżewicz z 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, prymus VIII rocznika Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii
- dowódca 1 szwadronu - por. Jerzy Roszkowski z 5 Pułku Ułanów Zasławskich
- dowódca 2 szwadronu - por. Zygmunt Barcicki z 13 Pułku Ułanów Wileńskich
- dowódca 3 szwadronu - rtm. Kazimierz Garbacki „krechowiak”, we wrześniu 1939 roku dowódca szwadronu w 101 Pułku Ułanów
- dowódca plutonu ckm - ppor. Jarosław Salmonowicz z 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich
Bibliografia
- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Piotr Żaroń, Armia Polska w ZSRR, na Bliskim i Środkowym Wschodzie, Warszawa 1981
- Andrzej Suchcitz: Dzieje 1 Pułku Ułanów Krechowieckich 1941-1947. Londyn: Koło Krechowiaków, 2002. ISBN 0-948202-99-8.
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).