6 Grupa Artylerii
6 Grupa Artylerii (6 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr VI i podporządkowane dowództwu 6 Grupy Artylerii.
6 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 6 Okręgowego Szefostwa Artylerii.
Organizacja 6 Grupy Artylerii w 1939
- dowództwo 6 Grupy Artylerii we Lwowie
artyleria ONW:
artyleria wielkich jednostek:
- 5 Lwowski pułk artylerii lekkiej we Lwowie
- 11 Karpacki pułk artylerii lekkiej w Stanisławowie (I dywizjon w Kołomyi)
- 12 Kresowy pułk artylerii lekkiej w Złoczowie (I dywizjon w Tarnopolu)
- 6 dywizjon artylerii konnej w Stanisławowie
- 13 dywizjon artylerii konnej w Kamionce Strumiłowej
- dywizjon artylerii lekkiej KOP „Czortków”
Dowódcy grupy
- gen. bryg. Mikołaj Majewski (III 1929 - 1930)
- płk art. Leopold Cehak (I 1930 - 14 III 1932)
- płk art. Karol Nowak (do 1939 → dowódca artylerii Armii „Karpaty”)
Bibliografia
- Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
- Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.
- Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.