6 Gwardyjski Korpus Pancerny
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  ZSRR | |
| Sformowanie | 1943 | |
| Rozformowanie | 1945 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 6 Korpus Pancerny | |
| Działania zbrojne | ||
| II wojna światowa Operacja lwowsko-sandomierska Bitwa pod Oględowem Operacja wiślańsko-odrzańska | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | wojska pancerne | |
| Podległość | 3 Gwardyjska Armia Pancerna | |
| Skład | 51 Gwardyjska Brygada Pancerna 52 Gwardyjska Brygada Pancerna 53 Gwardyjska Brygada Pancerna | |
6 Gwardyjski Korpus Pancerny (ros. 6-й гвардейский танковый корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
6 Gwardyjski Korpus Pancerny powstał w 1943, z przemianowania 6 Korpusu Pancernego. Uczestnicząc w walkach na froncie wschodnim wchodził w skład 3 Gwardyjskiej Armii Pancernej. Dowodzony był przez gen. mjr Wasilija Nowikowa[1]. W 1944 uczestniczył w operacji lwowsko-sandomierskiej Armii Czerwonej uczestnicząc w walkach o Przemyśl. Następnie brał udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim. Pod Oględowem oddział ze składu 53 Gwardyjskiej Brygady Pancernej dowodzony przez Aleksandra Oskina powstrzymał niemieckie natarcie przeprowadzone z użyciem czołgów ciężkich Tiger II[2].
W czasie operacji wiślańsko-odrzańskiej 6 Korpus prowadząc natarcie (po sforsowaniu rzeki Pilicy) 17 stycznia 1945 dotarł na przedpola Piotrkowa Trybunalskiego, będącego silnym punktem obrony niemieckiej. Razem z innymi jednostkami uczestniczył w walkach o miasto, które zostało zdobyte w dniu następnym[3]. Kontynuując ofensywę uczestniczył w walkach o Wieruszów, Lubań, Chocianów i Zgorzelec[4].
Struktura organizacyjna
- 51 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 51-я гвардейская танковая бригада) - dowódca generał major Iwan Czugunkow[5].
- 52 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 52-я гвардейская танковая бригада) - dowódca generał major Ludwik Kurist[6].
- 53 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 53-я гвардейская танковая бригада) - dowódca generał major Wasyl Archipow[7].
Dowódcy korpusu
- gen. mjr Wasilij Nowikow (w okresie walk na ziemiach polskich)[1].
Przypisy
- ↑ a b Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 595.
- ↑ Robert Zwierzyniecki, Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944–1945. Kraków 2018, s. 24.
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 206.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.62,201,263.327
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.420
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.62
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.201
Media użyte na tej stronie
Autor: SerSem, Licencja: CC BY-SA 4.0
Могила Героя Советского Союза Василия Новикова на Новодевичьем кладбище Москвы.