6 Komenda Odcinka Sękowice
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1947 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Jan Mikulski[1] |
Ostatni | kpt. Grabowski |
Organizacja | |
Numer | poczty polowej 52167 a |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość | 2 Oddział OP (1945-1946) |
Skład |
6 Komenda Odcinka Sękowice/Koło – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
6 Komenda Odcinka sformowana została w 1945 roku w strukturze organizacyjnej 2 Oddziału Ochrony Pogranicza[2]. We wrześniu 1946 roku odcinek wszedł w skład Poznańskiego Oddziału WOP nr 2[a]. W roku 1947 rozwiązano 6 komendanturę WOP Koło[b] i jej 26 i 29 strażnicę[c]. Pozostałe strażnice przejął zreformowany 7 odcinek w Gubinie[3].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja 6 Komendy Odcinka Sękowice w 1946 roku była następująca[d]:
- Komendantura odcinka nr 6 – Sękowice
- Strażnica nr 26 – Strzegów
- Strażnica nr 27 – Późna
- Strażnica nr 28 – Markosice[e]
- Strażnica nr 29 – Polanowice[f]
- Strażnica nr 30 – Sękowice
W lipcu 1946 roku nastąpiły dyslokacje strażnic[g]:
- Strażnica nr 26 ze Strzegowa przeniesiona została do Janowa (Janiszowice)
- Strażnica nr 27 przeniesiono z Późnej do Strzegowa
W sierpniu komendanturę przeniesiono do Koła.
Obsada personalna
komendanci odcinka[4]:
- P.o. kpt. Jan Mikulski (11.10.1945-?)
- kpt. Władysław Bykowski
- kpt. Falzenowski
- kpt. Franciszek Grabowski
Starszy pomocnik ds zwiadu:
- ppor. Stanisław Kimszal, ppor. Józef Bobrownicki
zastępcy ds. polityczno-wychowawczych:
- por. Wiesław Bejtlich, por. Kazimierz Bilk, kpt. Józef Karczawski
szefowie sztabu:
- por. Władysław Świrko; por. Mieczysław Pogorzelski, por. Mieczysław Malara (adiutant)
zastępca ds. liniowych[5]:
- kpt. Jan Mikulski, kpt. Aleksander Żywicki
Uwagi
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 0153/org.z 21.09.1946. → Patrz: Jackiewicz 1998 ↓, s. 50
- ↑ Rozkaz organizacyjny szefa Departamentu WOP nr 013 z 21.03.1947
- ↑ Rozformowana na podstawie rozkazu ND WP 077/org z 13 lutego 1947 roku
- ↑ Meldunek sytuacyjny dowódcy 2 Oddziału Ochrony Pogranicza z 26 czerwca 1946 roku
- ↑ Wiosną 1947 roku 28 strażnicę z Markosic przeniesiono do Polanowic
- ↑ Do maja 1946 stacjonowała w Sadzarzewicach
- ↑ Zarys Historii Lubuskiej Brygady WOP
Przypisy
- ↑ Ławski 1974 ↓, s. 254.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 49.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 63.
- ↑ Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 13
- ↑ Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 98
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945-1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury czerwiec 2010 - Kalendarium Gubina 1945-2009 ISBN 978-83-927655-6-1
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 97-98. ISBN 978-83-88059-54-4.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 2 Oddz. Ochrony Pogranicza w 1945 r.
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza w październiku 1946 r. - 2 Poznański Oddział WOP
Autor: scan: Babrze, Licencja: CC BY-SA 4.0
Oficerowie 6 Komendy Odcinka w czasie wolnym w Gubinie. Stanisław Kiszmal pierwszy z lewej
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rozlokowanie strażnic 6 Komendy Odcinka Sękowice - Wojsk Ochrony Pogranicza w czerwcu 1946
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
W tym budynku mieścił się sztab 6 komendy odcinka WOP