6 Pułk Piechoty (LWP)
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Paweł Muzolf |
Organizacja | |
Numer | JW 1598[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
6 Pułk Piechoty (6 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany w Sielcach nad Oką na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z 19 sierpnia 1943 roku, w oparciu o sowiecki etat pułku strzelców gwardii nr 04/501. Wchodził w skład 2 Dywizji Piechoty im. H. Dąbrowskiego z 1 Armii WP.
Żołnierze pułku
Dowódcy
- ppłk Paweł Muzolf (26 sierpnia 1943 – 10 sierpnia 1944)
- ppłk Ignacy Garianin (6 sierpnia 1944 – 24 kwietnia 1945)
- mjr Włodzimierz Knopiński (24 kwietnia 1945 do końca wojny)
- mjr Czesław Waryszak (15 czerwca 1946 – 26 marca 1948)
- ppor. Franciszek Burak
- mjr Sergiusz Chlustow
- ppor. Stanisław Chudzik
- ppor. Lucjan Gurzęda
- kpr. Czesław Kolanecki
- chor. Kazimierz Nagórski
- szer. Alfons Narkielon
- szer. Franciszek Narkielon
- sierż. Mieczysław Pasierbski
- kpt. Włodzimierz Piszkiewicz
- plut. Stanisław Skowron
- st. sierż. Aleksander Strzeszewski
- ppor. Adolf Szawara
- ppor. Karol Szczęśniak
Skład etatowy
- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
Razem:
żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765).
Sprzęt:
162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm
Marsze i działania bojowe
Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 2 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył pod Puławami, na przyczółku pod Warką, na przyczółku żoliborskim w Warszawie, w operacji warszawskiej w styczniu 1945 r., na Wale Pomorskim pod Żabinem i Żabinkiem, podczas forsowania Odry i nad Kanałem Ruppiner[4].
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
Okres służby pokojowej
Działając w składzie wojsk okupacyjnych pułk stacjonował w Weißwasser/Oberlausitz. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął służbę patrolową na granicy polsko–czechosłowackiej. Ochraniał odcinek od Gołuszowic do Paczkowa. Jego sztab stacjonował w Głuchołazach.
Miejsce stacjonowania jednostki
- Głuchołazy – 1945
- Częstochowa – koszary Zacisze; ul. Sabinowska 64/68 – do 1956
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Margules 1958 ↓, s. 311-312.
- ↑ Komornicki 1965 ↓, s. 179.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Józef Margules: W szóstym pułku. Warszawa: Biuro Historyczne Wojska Polskiego, 1958.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - niemieckie wysiłki przyjścia z odsieczą Berlinowi - kwiecień -maj 1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 17-18.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 18-20.04.1945
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - etap 16-25.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 16.04.1945
Autor: Paweł 'pbm' Szubert (talk), Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik upamiętniający poległych bohaterów 6 Pułku Piechoty w okresie lipiec 1944 - maj 1945
Centralna Szkoła Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Formowanie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1943 - 1944)