6 Pułk Ułanów Kaniowskich
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Święto | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Stefan Grabowski |
Ostatni | płk Stefan Liszko |
Działania zbrojne | |
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Butowcami (2 VII 1920) bitwa pod Zasławiem (23 IX 1920) | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
6 Pułk Ułanów Kaniowskich (6 puł.) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
6 pułk ułanów nawiązywał do tradycji 6 pułku ułanów II Korpusu Polskiego i pułku kawalerii przy 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Żeligowskiego; brał udział w szarży pod Jazłowcem. Jego pokojowym garnizonem był Stanisławów.
Formowanie i walki pułku
Pułk powstał w 1917 w ramach II Korpusu Polskiego w Rosji. Przestał istnieć 12 maja 1918 po bitwie z Niemcami pod Kaniowem.
18 listopada 1918 generał Bolesław Roja polecił rotmistrzowi Ryszardowi Gieszkowskiemu-Wolff-Plottegg zorganizować Pułk Ułanów Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie (1 i 2 szwadron) i w Jarosławiu (3 szwadron). Na stanowisko dowódcy 3 szwadronu został wyznaczony rotmistrz Stanisław Riess de Riesenhorst. Pułk miał być organizowany na bazie c. i k. pułków ułanów nr 3 i 6[2].
Pułk został ponownie sformowany w grudniu 1918. Powstał z połączenia 6 pułku ułanów Jazdy Lwowskiej z 6 pułkiem ułanów zorganizowanym w Odessie.
Pułk nawiązywał do tradycji 6 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego i 6 pułku ułanów Dzieci Warszawskich walczącego w wojnie z Rosją w 1831.
Pułk brał udział w wojnie z bolszewikami walcząc pod Michnowem, Zasławcem, Nowo Konstantynowem, Kumanowicami i Łysą Górą.
Obsada personalna pułku w 1920[3] | |
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
---|---|
Dowódca pułku | mjr/ppłk Stefan Cieński |
ppłk Stefan Grabowski | |
Adiutant pułku | ppor. Jerzy Kwiatkowski |
Lekarz | por. lek. Ozjasz Feig |
Lekarz wet. | rtm. lek. wet. Jan Zawidzki |
Lekarz wet. | por. podlek./lek. wet. Antoni Piskozub |
Dowódca I dywizjonu | rtm. Gustaw Zawadzki |
ppłk Stanisław Pomiankowski | |
mjr Stanisław Mueller | |
Dowódca II dywizjonu | rtm./ppłk Stanisław Pomiankowski |
mjr Roman Safar | |
Dowódca 1 szwadronu | por. Marian Kołaczkowski (ranny 20 VII) |
por. Jerzy Kwiatkowski (ranny 24 VII) | |
rtm. Eugeniusz Kownacki | |
Dowódca 2 szwadronu | rtm. Witold Cieśliński |
Dowódca plutonu | ppor. Adam Heydil |
Dowódca plutonu | ppor. Józef Hohendorff |
Dowódca plutonu | ppor. Witold Vogtman |
Dowódca 3 szwadronu | por./rtm. Henryk Adamkiewicz |
rtm. Kazimierz Grocholski | |
wz por. Wacław Pasterczyk | |
wz ppor. Adam Gołębski | |
Dowódca 1 plutonu | ppor. Witold Sulimirski († 23 IX) |
Dowódca plutonu | pchor. Edward Rozwadowski |
Oficer szwadronu | por. Harliczek |
Oficer szwadronu | ppor. Antoni Łączyński |
Oficer szwadronu | pchor. Aleksander Swieykowski |
Dowódca 4 szwadronu | rtm. Eryk Pfann |
Dowódca plutonu | ppor. Stanisław Cieński |
Dowódca szwadronu km | rtm. Oskar Statkiewicz |
Dowódca plutonu | ppor. Edmund Krzyżanowski |
Dowódca plutonu | ppor. Zbigniew Turski |
Dowódca plutonu | ppor. Franciszek Heydil |
Oficer pułku | rtm. Kazimierz Suski |
Oficer pułku | rtm. Otton Weldon |
Oficer pułku | por. Jan Czecza |
Oficer pułku | ppor./por. Bohdan Jakubowski († 14IV) |
Oficer pułku | ppor. Teodor Kotowicz |
Oficer pułku | ppor. Paciorkowski |
Oficer pułku | ppor. Karol Rudnicki |
Oficer pułku | ppor. Józef Rybka |
Oficer pułku | ppor. Andrzej Sapieha |
Oficer pułku | ppor. Tadeusz Wiśniewski |
Mapy walk pułku
Kawalerowie Virtuti Militari
Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę 1918-1920[4] | ||
---|---|---|
rtm. Henryk Adamkiewicz | plut. Stanisław Berowski | ułan Stanisław Bronikowski |
rtm. Witold Cieśliński | plut. Kasper Dubaj | ułan Franciszek Gnyp |
rtm. Kazimierz Grocholski | plut. Maksymilian Klimczuk | rtm. Marian Kołaczkowski |
ułan Jakub Kowalski | ułan Kazimierz Kubicz | ułan Józef Mazurkiewicz |
plut. Paweł Mech | kpr. Jan Młynarczyk | ułan Andrzej Pomarański |
ś.p. por. Franciszek Sawicki | st. ułan Henryk Sikorski | ś.p. plut. Zygmunt Spiegel |
ś.p. por. Witold Sulimirski nr 904 | wachm. Karol Śliwiński nr 3493 | por. Aleksander Świeykowski nr 3492 |
plut. Ludwik Tworek nr 3497 | kpr. Franciszek Wąchała nr 3511 | kpr. Józef Wnuk nr 3498 |
Pułk w okresie pokoju
26 stycznia 1921 roku pułk pomaszerował do rejonu Ożydowa, gdzie pozostawał w odwodzie 6 Armii. 14 maja 1921 roku pułk odjechał transportem kolejowym do Stanisławowa. Do czasu zakończenia remontu koszar pododdziały pułku stacjonowały w okolicznych wsiach[5].
Do 1939 roku pułk stacjonował w garnizonie Stanisławów. Swoje święto obchodził 11 maja w rocznicę szarży pod Kaniowem w 1918 roku.
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[6][b] | |
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
---|---|
dowódca pułku | płk Stefan Juliusz Marian Liszko |
I zastępca dowódcy | ppłk Włodzimierz Gilewski |
adiutant | p.o. chor. Tadeusz Antoni Brablec |
naczelny lekarz medycyny | kpt. dr Franciszek Jakóbczak |
starszy lekarz weterynarii | mjr Antoni Piskozub |
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) | mjr Zenon Jan Słowiński |
oficer mobilizacyjny | mjr Władysław Letyński |
zastępca oficera mobilizacyjnego | rtm. adm. (kaw.) Stanisław Stankiewicz |
oficer administracyjno-materiałowy | rtm. Jan Jarosław Nowakowski |
oficer gospodarczy | kpt. int Jan I Ostrowski |
oficer żywnościowy | por. Gustaw Goltz |
dowódca plutonu łączności | por. Stanisław Kaczorowski |
dowódca plutonu kolarzy | vacat |
dowódca plutonu ppanc. | por. Feliks Szymański |
dowódca 1 szwadronu | por. Alfons Stanisław Rogowski |
dowódca plutonu | ppor. Stanisław Bentkowski |
dowódca plutonu | chor. Mikołaj Stanisław Buczak |
dowódca 2 szwadronu | p.o. por. Wacław Jankowski |
dowódca plutonu | ppor. Tadeusz Antoni Czesław Dietrich |
dowódca 3 szwadronu | rtm. dypl. Andrzej Hlawaty |
dowódca plutonu | por. Zbigniew Jan Bojanowski |
dowódca plutonu | por. Leopold Cyryl Hrycek |
dowódca 4 szwadronu | rtm. Stefan Kajderowicz |
dowódca plutonu | por. Ernest Henryk Muller |
dowódca plutonu | ppor. Zdzisław Bronisław Ekkert |
dowódca szwadronu km | rtm. Władysław I Domiszewski |
dowódca plutonu | por. Lucjan Marchewka |
dowódca plutonu | ppor. Zbigniew Dziekoński |
dowódca szwadronu zapasowego | rtm. Władysław Trzecieski |
zastępca dowódcy | vacat |
na kursie | rtm. Józef Staniszewki |
na kursie | por. Eugeniusz Niemirowski |
Szkoła podoficerska ckm Podolskiej BK | |
komendant szkoły | rtm. Czesław Pomorski |
Walki pułku w 1939
W trakcie mobilizacji powszechnej zmobilizował również Ośrodek Zapasowy Podolskiej Brygady Kawalerii.
W kampanii wrześniowej 1939 pułk walczył w składzie Podolskiej BK pod Uniejowem, Jankowem, Starym Polesiem, Sierakowem, Laskami i Wólką Węglową oraz brał udział w obronie Warszawy.
Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939 | |
Dowództwo | |
---|---|
dowódca pułku | płk kaw. Stefan Liszko |
I adiutant i zastępca dowódcy | rtm. Czesław Pomorski |
II adiutant i oficer ordynansowy | chor. Tadeusz Brablec |
oficer informacyjny | rtm. Józef Staniszewski |
kwatermistrz | rtm. Jan Nowakowski |
oficer broni | por. inż. Bronisław Kirkor-Agopsowicz |
oficer żywnościowy | ppor. Aleksander Dzieduszycki |
naczelny lekarz | kpt. dr med. Bohdan Paszko |
lekarz weterynarii | ppor. lek. wet. Konarzewski |
kapelan | ks. Władysław Bury |
szef kancelarii pułku | st.wachm. Feliks Majewski |
1 szwadron | |
dowódca | por. Stanisław Alfred Rogowski |
dowódca I plutonu | ppor. Zdzisław Ekkert |
dowódca II plutonu | ppor. Zbigniew Paciorek |
dowódca III plutonu | ppor. Jan Pruchnicki |
lub ppor. Tadeusz Gliński | |
szef szwadronu | wachm. Zygmunt Kujawski |
2 szwadron | |
dowódca | rtm. Józef Staniszewski |
dowódca I plutonu | ppor. Stanisław Bentkowski |
dowódca II plutonu | ppor. Edmund Pawlicki |
dowódca III plutonu | ppor. Stanisław Świdziński |
szef szwadronu | st. wachm. Karol Śliwiński |
3 szwadron | |
dowódca | rtm. Stanisław Heller |
dowódca I plutonu | por. Leopold Hrycek |
dowódca II plutonu | ppor. Tadeusz Gliński |
dowódca III plutonu | ppor. Andrzej Wiśniewski |
szef szwadronu | st.wachm. Julian Fridel-Gryglewski |
4 szwadron | |
dowódca | rtm. Stefan Kajderowicz |
dowódca I plutonu | por. Ernest Müller |
dowódca II plutonu | por. Bohdan Bohosiewicz |
dowódca III plutonu | pchor. Jerzy Kostecki |
szef szwadronu | st.wachm. Józef Magda |
szwadron ckm | |
dowódca | rtm. Władysław Domiszewski |
dowódca I plutonu | por. Zbigniew Dziekoński |
dowódca II plutonu | ppor. Jerzy Łopuszański |
dowódca III plutonu | ppor. Alfred Roliński |
szef szwadronu | st.wachm. Stanisław Rogalski |
Kawalerowie Virtuti Militari
Żołnierze pułku odznaczeni Orderem Wojennym Virtuti Militari za kampanię wrześniową 1939 roku:
- Krzyżem Złotym - rtm. Kajderowicz Stefan
- Krzyżem Srebrnym - rotmistrzowie Stanisław Heller, rtm. Czesław Pomorski i rtm. Józef Staniszewski oraz podporucznicy Krzysztofowicz i Stanisław Rogowski
Symbole pułkowe
- Sztandar
Sztandar wręczył pułkowi minister spraw wojskowych gen. dyw. Władysław Sikorski w Stanisławowie we wrześniu 1924 roku[8].
W sierpniu 2008 roku w czasie remontu grobu rodzinnego Jana Suzina na warszawskich Powązkach wydobyta została zalutowana łuska. 17 kwietnia 2009 roku w Muzeum Wojska Polskiego zalutowana łuska została otwarta, a w jej wnętrzu ujawniono sztandar 6 pułku Ułanów Kaniowskich.
- Odznaka pamiątkowa
13 grudnia 1921 generał porucznik Kazimierz Sosnkowski zezwolił na noszenie odznak pamiątkowych wyłącznie tych, które zostały zatwierdzone przez Ministra Spraw Wojskowych lub Naczelnego Wodza. Wśród tych odznak została wymieniona odznaka pamiątkowa 6 pułku ułanów[9].
Odznaka o wymiarach 52x52 mm ma kształt krzyża maltańskiego o ramionach emaliowanych w barwach niebieskich proporczyków pułkowych. Na poziomych ramionach krzyża, na białych paskach umieszczono niebieskie kąty. Na środek krzyża nałożony srebrny orzeł jagielloński z tarczą niebieską na piersiach, na której wpisano numer i inicjał „6 U”. Odznaka oficerska - trzyczęściowa, wykonana w srebrze, emaliowana. Wykonawcą odznaki był Jan Knedler z Warszawy[10].
- Barwa
Proporczyk | Opis[11] |
---|---|
![]() | Proporczyk (niebieski[12]) błękitny[13] (błękit królewski) z białym pasem pośrodku |
![]() | proporczyk dowództwa w 1939. |
![]() | proporczyk 1 szwadronu w 1939. |
![]() | proporczyk 2 szwadronu w 1939. |
![]() | proporczyk 3 szwadronu w 1939. |
![]() | proporczyk 4 szwadronu w 1939. |
![]() | proporczyk 5 szwadronu ckm w 1939. |
![]() | proporczyk plutonu łączności w 1939. |
Inne | Opis |
![]() | na czapce rogatywce – otok błekitny[14] |
![]() | Szasery ciemnogranatowe, lampasy błękitne, wypustka błękitna[15] |
![]() | „Łapka” (do 1921[c]) – karmazynowa[d] |
- Żurawiejki
- Dumna mina, a łeb pusty
- to jest pułk ułanów szósty
- Zawsze wesół i beztroski
- To jest szósty pułk Kaniowski
- Nigdy trzeźwi, zawsze wlani
- To Kaniowscy są ułani
- Cienkie nogi a brzuch pusty
- To ułanów jest pułk szósty
- Dzielna mina, tęga głowa
- Ułani ze Stanisławowa
- Sławny mitaż pod Jazłowcem
- Zasłużyli te mirowce
- to jest pułk ułanów szósty
Kaniowscy ułani
- Dowódcy pułku
- ppłk Stefan Grabowski (17 XII 1917 - III 1918)
- mjr Włodzimierz Kownacki (1919)
- płk Zdzisław Kostecki (1919)
- ppłk Stefan Cieński (1919-1920)
- ppłk / płk Stefan Grabowski (1920 - 30 V 1924 → dowódca XI BK)
- ppłk kaw. Mieczysław Rożałowski (20 XI 1924[17] – I 1928[18] → rejonowy inspektor koni w Katowicach)
- ppłk dypl. kaw. Witold Radecki-Mikulicz (I 1928[18] - XII 1930 → wykładowca WSWoj.)
- ppłk / płk kaw. Stefan Liszko (28 I 1931 - IX 1939)
- Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 roku - I zastępca dowódcy)
- ppłk kaw. Władysław Puchalski (1923)
- mjr kaw. Władysław II Müller (p.o. 1924)
- mjr kaw. Roman Kazimierz Węgłowski (od V 1926[19])
- mjr / ppłk kaw. Roman Józef Safar (do 22 III 1929 → dowódca 21 puł[20])
- mjr / ppłk kaw. Stefan Liszko (23 VIII 1929 - 28 I 1931 → dowódca 6 puł)
- mjr kaw. Stefan Skarżyński (od 28 I 1931[21])
- ppłk kaw. Włodzimierz Gilewski (do VIII 1939 → zastępca dowódcy OZ Kaw. „Stanisławów”)
Żołnierze 6 pułku ułanów - ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[22] oraz Muzeum Katyńskie[23][e][f].
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Dobrowolski Kazimierz | podporucznik rezerwy | nauczyciel | kier. szkoły w Tuchli | ULK |
Głuszek Stanisław | podporucznik rezerwy | Katyń | ||
Heydel Franciszek[26] | rotmistrz rezerwy | wł. majątku Beremiany | Charków | |
Horodyski Ludwik | rotmistrz | ULK | ||
Niewiarowski Rudolf | podporucznik rezerwy | właściciel pensjonatu w Jaremczy | ULK |
Uwagi
- ↑ Na pamiątkę bitwy pod Kaniowem[1].
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
- ↑ W 1921 roku przywrócono barwne proporczyki w broniach jezdnych.
- ↑ Karmazynowe patki ułanów (zamiast proporczyków) nawiązywały do dawnych barw mundurów i wyłogów tych formacji od XVIII wieku po 1831[16].
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[24].
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[25].
Przypisy
- ↑ Filipow i Wróblewski 1992 ↓, s. 16.
- ↑ Rozkazy DOGen. Kraków ↓, Nr 11 z 18 listopada 1918 roku.
- ↑ Tuliński 2020 ↓, s. 961.
- ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 29-30.
- ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 28.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 692–693.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Satora 1990 ↓, s. 195.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 49 z 13 grudnia 1921 roku, poz. 872.
- ↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 173-174.
- ↑ Smaczny 1989 ↓, s. 382.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. nr 27 z 3 sierpnia 1920 roku, poz.636
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. nr 22 z 4 sierpnia 1927 roku, poz.268
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. nr nr 6 z 24 lutego 1928 roku, poz.66
- ↑ Smaczny 1989 ↓, s. 376.
- ↑ Żygulski (jun.) 1988 ↓, s. 116.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924 roku, s. 686.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 22 maja 1926, s. 165.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 14.
- ↑ Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
- ↑ Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓.
- ↑ Wyrwa 2015 ↓.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 5376.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Roman Abraham: Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07712-6.
- Henryk Kiszko-Zgierski: Zarys historji wojennej 6-go Pułku Ułanów Kaniowskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Krzysztof Filipow, Bohdan Wróblewski: Odznaki pamiątkowe Wojska Polskiego 1921–1939. Kawaleria. Warszawa: Feniks editions, 1992. ISBN 83-900217-3-0.
- "Księga jazdy polskiej": pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego–Rydza. Warszawa 1936. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1993
- Bogusław Polak: Lance do boju: szkice historyczne z dziejów jazdy wielkopolskiej X wiek – 1945 r.. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 251-252. ISBN 83-03-01373-4.
- Waldemar Rezmer: Armia „Poznań” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07753-3.
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-2043299-2.
- Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947: rodowody, barwa, broń. Warszawa: TESCO, 1989. ISBN 83-00-02555-3.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Podolska BK w 1938
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
II Brygada Legionów Polskich i II Korpus Polski na Ukrainie 1918
Kolor spodni, lampasów i wypustki 6 Pułku Ułanów (1935) II RP
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk plutonu łączności 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 4 szwadronu 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk dowództwa 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 2 szwadronu 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 5 szwadronu ckm 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Otok błękitny na czapkę
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 3 szwadronu 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Autor: American1990, Licencja: CC BY 3.0
Odznaka pamiątkowa Związku Kaniowczyków; "1918 - Kaniów - II Korpus"; wykonanie z mosiądzu
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Proporczyk 1 szwadronu 6 Pułku Ułanów Kaniowskich w 1939
Łapka ułanów na kołnierz kurtki - II RP
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa pod Brodami 29.07-03.08-1920