71 Batalion Saperów (1939)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 1 batalion saperów Legionów |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. Stefan Zakrzewski |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Batalion Saperów Typ IIb Nr 71 (71 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 1 batalion saperów Legionów z Modlina.
Działania bojowe
Mobilizacja
71 batalion saperów został sformowany, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, w pierwszej dekadzie września 1939 roku, w Twierdzy Modlin, w II rzucie mobilizacji powszechnej. Jednostką mobilizującą był 1 batalion saperów Legionów[1]. Batalion był organiczną jednostką saperów 44 Dywizji Piechoty[1]. Mobilizacja batalionu odbyła się w rejonie Starego i Nowego Modlina i Bronisławki. Z uwagi na szybkie zbliżanie się wojsk niemieckich, nastąpił niedobór koni, zabrakło 30% stanu, szczególnie w kolumnie pontonowej. Mobilizację zakończył 7 września.
Działania bojowe
W kampanii wrześniowej 1939 roku batalion wziął udział w obronie Warszawy. Wobec zbliżania się wojsk niemieckich do Warszawy zapadła decyzja wzmocnienia jej obrony przez 71 batalion saperów. Być może nie do końca zmobilizowany batalion, 7 września został skierowany z Modlina do Warszawy, na odcinek WARSZAWA -ZACHÓD. Znajdował się tam w dyspozycji dowództwa odcinka, przy czym jego 1 kompania działała na pododcinku „Południowym“. 16 września 71 batalion saperów liczył 16 oficerów, 7 podoficerów zawodowych, 362 szeregowych, 126 koni i 2 samochody osobowe. 23 września dowództwo Odcinka WARSZAWA-ZACHÓD skierowało na środkowy odcinek 71 batalion saperów wzmocniony 300 robotnikami cywilnymi z zadaniem budowy rowów przeciwpancernych przed frontem pierwszorzutowych oddziałów piechoty, wzmocnienia zasieków drutowych w rejonie Czystego i Ochoty oraz oczyszczenie przedpola odcinka z przeszkód ograniczających pole ostrzału i obserwacji. To wszystko co wiadomo o działaniach 71 bsap.[2]
Obsada personalna batalionu
- dowódca batalionu – kpt. Stefan Zakrzewski
- zastępca dowódcy – ?
- dowódca 1 kompanii saperów – por. Zygmunt Konrad Sałaciński[3]
- dowódca plutonu – ppor. rez. inż. Stanisław Doruchowski
- dowódca 2 kompanii saperów – ?
- dowódca plutonu – ppor. Tadeusz Czarnecki
- dowódca kolumny saperskiej – ?
Przypisy
- ↑ a b Cutter 2003 ↓, s. 161.
- ↑ Zarzycki 2001 ↓, s. 30-31.
- ↑ Zygmunt Konrad Sałaciński. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2019-08-08]..
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
- Piotr Zarzycki: 1 Batalion Saperów Legionów. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej zeszyt 69. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks, 2001. ISBN 978-83-88773-49-5. OCLC 177255021.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).