732

Król Asturii
718Pelayo737
Cesarz Bizancjum
717Leon III Izauryjczyk741
Chan Bułgarii
721Kormisosz738
Cesarz Chin
712Tang Xuanzong756
Król Essexu
709Saelred746
Król Franków
720Teuderyk IV737
Cesarz Japonii
724Shōmu749
Kalif
724Hiszam743
Patriarcha
Konstantynopola
730Anastazy754
Król Longobardów
712Liutprand744
Król Mercji
716Aethelbald757
Król Nortumbrii
729Ceolwulf737
Papież
731Grzegorz III741
Doża Wenecji
726Orso Ipato742
Król Wessexu
726Ethelheard740

Wydarzenia

Cesarstwo Bizantyjskie

  • Cesarz bizantyjski Leon III zaaranżował ślub swojego 15-letniego syna Konstantyna V z księżniczką Tzitzak (później ochrzczoną jako „Irena”), córką chazarskiego Kagana – Bihara, jako znak jedności dyplomatycznej między Cesarstwem Bizantyjskim a Chanatem Chazarskim.

Europa

  • Bitwa nad rzeką Garonna: Armia muzułmańska Umajjadów (40 000 ludzi) pod dowództwem Abd ar-Rahman Ghafikiego, gubernatora Al-Andalus, przeprawia się przez przełęcz Roncesvalles w Pirenejach i dokonuje najazdów, pustosząc miasta Oloron, Lescar i Bajonnę oraz paląc opactwo Saint-Sever. Siły Umajjadów niszczą klasztor Saint-Émilion i pokonują „hrabiego Libourne”. Abdul Rahman plądruje i zdobywa Bordeaux i prawie unicestwia armię księcia Akwitanii Odona Wielkiego nad Garonną[1].
  • Lato – Odon Wielki udaje się do frankońskiego miasta Reims, aby ostrzec Karol Młota, Majordoma pałacu Merowingów o inwazji Umajjadów w Galii i poprosić go o wsparcie w walce z najeźdźcami. Dwaj przywódcy spotykają się pod Paryżem; Karol wydaje „ogólny zakaz” tworzenia armii, która obejmuje dużą liczbę mieszkańców Austrazji, Neustrii i Burgundii. W międzyczasie Arabowie pustoszą miasta Périgueux, Saintes i Angoulême, a następnie plądrują bazylikę Saint-Hilaire poza Poitiers[2].
  • Wrzesień – Karol Młot prowadzi swoją armię frankońską (30 000 ludzi) do Orleanu i przekracza Loarę (prawdopodobnie w towarzystwie Odona Wielkiego) z pozostałymi żołnierzami. Rozbija obóz w pobliżu Tours, prawdopodobnie w Ballan-Miré na południowy zachód od miasta-fortecy, aby chronić opactwo Św. Marcina. Karol młot pokonał (bądź też zmusił do odwrotu) oddział wroga (byli to zwiadowcy lub Awangarda Umajjadów) między rzekami Indre i Creuse. Abdul Rahman Al Ghafiqi wycofuje się, aby zająć pozycję nad rzeką Vienne[3].
  • Październik – Armia Franków przekracza rzekę Vienne i zakłada obóz w pobliżu częściowo opuszczonej rzymskiej rezydencji lub osady rolniczej, znanej obecnie jako Vieux-Poitiers (w pobliżu Châtellerault), być może wykorzystując rzymski teatr z jego znacznymi wieżami jako fortyfikacją. Karol Młot zajmuje pozycję obronną po drugiej stronie rzymskiej drogi i odpiera muzułmańskie potyczki podczas „siedmiodniowego” starcia, prawdopodobnie z udziałem zwiadowców i być może najeźdźców z obu armii[4].
  • 10 lub 25 październikaBitwa pod Tours: siły frankońskie i burgundzkie pod dowództwem Karola Młota pokonują dużą armię Abdula Rahmana Al Ghafiqi, niedaleko Poitiers, powstrzymując islamski najazd na Europę Zachodnią; Rahman Al Ghafiqi ginie w walce. Karol Młot rozszerza swą władzę na południu Francji, co nadaje mu przydomek Martellus („Młot”). Wynik zwycięstwa jest punktem zwrotnym i ustanawia równowagę sił między Europą Zachodnią a Cesarstwem Bizantyjskim[5].
  • Siły muzułmańskie wycofują się na południe do Septymanii; oddzielna część prawdopodobnie wycofała się z powrotem wzdłuż drogi, przez którą pierwotnie przechodziła, przez Pireneje. Odon wielki ściga główną armię muzułmańską przez La Marche, po czym wraca do Bordeaux; Karol Młot wycofuje się na terytorium Franków przez Orlean i Auxerre, degradując tych biskupów, których uważał za niewiarygodnych. Abd al-Malik ibn Katan al-Fihri zostaje nowym gubernatorem (tzw. Wali) Al-Andalus; odrębne siły muzułmańskie napadają na region Rodanu[2].

Brytania

  • Jesień – Król Ceolwulf z Nortumbrii zostaje obalony przez przeciwników i zmuszony do wejścia do klasztoru. Jego zwolennicy następnie przywracają go na tron (nastąpiło to w 732 lub 731).

Zdarzenia astronomiczne

Religia

Przypisy

  1. David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (str. 45). ISBN 978-184603-230-1
  2. a b David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (str. 19). ISBN 978-184603-230-1
  3. David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (str. 55). ISBN 978-184603-230-1
  4. David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (str. 66). ISBN 978-184603-230-1
  5. Durant, Will, The Age of Faith. New York: Simon and Schuster (1950). OCLC 225699907. Page, 461. Originally published 1939. ISBN 978-0-671-41800-7
  6. Schwabe, Calvin W. (1979). „Unmentionable Cuisine”, Charlottesville: University of Virginia Press (s. 157). ISBN 0-8139-0811-6
  7. Mayr-Harting, Oxford Dictionary of National Biography