73 Batalion Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Święto | 16 kwietnia |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Eugeniusz Kramarski |
Ostatni | mjr Stanisława Gaik |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | Garnizon Stargard Szczeciński |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
73 Batalion Saperów (73 bsap) – pododdział wojsk inżynieryjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Historia
W wyniku reorganizacji Wojska Polskiego w latach 1949-1951 został sformowany na podstawie Rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 0044 z dnia 15 maja 1951r. w Budowie koło Złocieńca 73 batalion saperów dla 20 Dywizji Zmechanizowanej. 19 lipca 1961r. Rada Państwa nadała batalionowi sztandar. W tym samym roku batalion został przeniesiony do Gryfic. 17 stycznia 1969r. rozkazem Ministra Obrony Narodowe nr 006 batalion zostaje przemianowany na 7 Warszawski Batalion Saperów. W lipcu 1970r. batalion został przeniesiony do „Czerwonych koszar” w Stargardzie Szczecińskim[2].
Dowódcy batalionu
- kpt. Eugeniusz Kramarski (1951 – 1952)
- kpt. Tadeusz Zdębiak (1952 – 1954)
- mjr Tadeusz Turczyński (1954 – 1959)
- mjr Józef Kąsek (1960 - 1962)
- mjr Antoni Gawenda (1963 – 1964)
- mjr K. Westfalewicz (1965 – 1966)
- mjr Stanisława Gaik (1967 – 1969)[3]
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Kroniki JW. 5889
- ↑ :: 12 Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Hallera :: 2 stargardzki batalion saperów ::, 12bz.wp.mil.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
Bibliografia
- 2 Stargardzki batalion saperów. 12bz.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-10)].
- Kroniki Jednostki Wojskowej Nr 5889.
Media użyte na tej stronie
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Engineers branch insignia
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).