77 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

77 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
Ilustracja
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1944
Rozformowanie1945
Tradycje
Kontynuacja3 Samodzielny Pułk Artylerii OPK
Dowódcy
Pierwszyppłk Gabriel Trofimow
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
DyslokacjaPoznań Gniezno
Rodzaj sił zbrojnychWojska lądowe
Rodzaj wojskArtyleria
Podległość4 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
SkładEtat Nr 08/236

77 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (77 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Historia pułku

77 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej został sformowany na podstawie rozkazu Nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944 roku we wsi Wołyńce koło Siedlec.

Pułk został zorganizowany według radzieckiego etatu Nr 08/236 - pułku artylerii przeciwlotniczej małego kalibru i włączony w skład 4 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. Dowódcą jednostki był oficer Armii Czerwonej, podpułkownik Gabriel Trofimow.

W dniu 5 listopada 1944 roku we wsi Przybory żołnierze pułku złożyli przysięgę.

Jednostka walczyła w rejonie Siedlec, Łodzi i Poznania. Szlak bojowy zakończyła 8 maja 1945 roku w Poznaniu. W czerwcu 1945 roku pułk został dyslokowany do Gniezna i tam w październiku tego roku rozformowany.

Obsada personalna dowództwa pułku

  • dowódca pułku – ppłk ACz Gabriel Trofimow
  • zastępca dowódcy do spraw polityczno-wychowawczych
    • ppor. Mieczysław Wieruszewski
    • por. Jacek Garbis (od 5 kwietnia 1945)
  • szef sztabu
    • kpt. Jan Wejsztort (od 11 października 1944)
    • kpt. ACz Mikołaj Sozykin (od 17 grudnia 1944)
    • kpt. ACz Fiedotow (od 31 marca 1945)
    • kpt. ACz Parfienow (od 17 kwietnia 1945)

Struktura według etatu Nr 08/236

Dowództwo i sztab

Stan etatowy liczył 520 żołnierzy.

sprzęt:

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP kurtki artciezka.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria ciężka
LWP kurtki artplot.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria plotnicza
LWP kurtki artlekka.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
Korpusówka wria.png
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Artillery branch insignia