79P/du Toit-Hartley
| Odkrywca | Daniel du Toit, |
|---|---|
| Data odkrycia | 9 kwietnia 1945 |
| Nazwy alternatywne | 1987 IX, 1986q, 79P/1982 C1-A, 1982 II, 1982b, 79P/1945 G1, 1945 II, 1945c |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 2,9459 au |
| Mimośród | 0,6185 |
| Peryhelium | 1,1238 au |
| Aphelium | 4,7679 au |
| Okres orbitalny | 5,06 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 3,1456° |
| Długość węzła wstępującego | 280,6483° |
| Argument peryhelium | 281,6893° |
| Moment przejścia przez peryhelium | 23 sierpnia 2013 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 2,8 km |
79P/du Toit-Hartley – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza, jest również obiektem typu NEO.
Odkrycie
Kometa została odkryta 9 kwietnia 1945 roku przez astronoma południowoafrykańskiego Daniela du Toita. Nie była jednak obserwowana podczas sześciu kolejnych powrotów. Dopiero w lutym 1982 roku astronom australijski Malcolm Hartley dostrzegł ją ponownie po rozpadzie jako dwie odrębne komety o oznaczeniach 1982b i 1982c: fragment zwany 1982b stracił jasność, osłabł i wreszcie zniknął.
W nazwie znajdują się zatem nazwiska obu odkrywców.
Orbita komety i właściwości fizyczne
Orbita komety 79P/du Toit-Hartley ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,62. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,12 j.a., aphelium zaś 4,77 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,06 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 3,15˚.
Jądro tej komety ma rozmiary 2,8 km.
Zobacz też
Bibliografia
- 79P/du Toit-Hartley w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 79P/du Toit-Hartley w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity 79P/du Toit-Hartley w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 79P/du Toit-Hartley w Cometography, cometography.com [zarchiwizowane z adresu 2008-07-05].