7 Brygada Zmechanizowana

7 Pomorska Brygada Zmechanizowana im. gen. Stanisława Grzmot-Skotnickiego (7 BZ) – dawny związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Brygadę sformowano w maju 1994 na bazie 16 pułku zmechanizowanego Ułanów Wielkopolskich im. gen. Gustawa Orlicz–Dreszera oraz 34 batalionu Obrony Wybrzeża. W skład brygady wszedł również 1 batalion zmechanizowany z 36 pułku zmechanizowanego. Rozformowywany 16 pułk zmechanizowany przekazał nowo formującej się 3 Brygadzie Pancernej z Trzebiatowa swój batalion czołgów.

Brygada wchodziła w skład 8 Dywizji Obrony Wybrzeża^[3].

W wyniku zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim w 2001 brygadę przemianowano na 7 Brygadę Obrony Wybrzeża.

Tradycje

Dla zachowania w pamięci bohaterskich czynów żołnierzy Pomorskiej Brygady Kawalerii oraz upamiętnienia bojowych zasług żołnierzy dywizji i brygad piechoty oznaczonych cyfrą 7, na „podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z 30 lipca 1992 o ustanowieniu Święta Wojska Polskiego oraz postanowień rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 1/MON z 2 stycznia 1991 w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego z dniem 26 lipca 1994”. 7 Brygada Zmechanizowana przyjęła nazwę wyróżniającą „Pomorska” oraz imię gen. bryg. Stanisława Grzmot-Skotnickiego^[4].

Doroczne święto obchodziła 26 lipca.

Struktura organizacyjna

• dowództwo i sztab
• batalion dowodzenia
• 3 bataliony zmechanizowane
• batalion czołgów
• batalion piechoty zmotoryzowanej
• dywizjon artylerii samobieżnej
• dywizjon artylerii przeciwpancernej
• dywizjon artylerii przeciwlotniczej
• kompania rozpoznawcza
• kompania saperów
• kompania zaopatrzenia
• kompania remontowa
• kompania medyczna

Uzbrojenie: bojowe wozy piechoty BWP-1, czołgi podstawowe T-55AM Merida, haubice samobieżne 2S1 Goździk, armaty przeciwlotnicze ZU-23-2, opancerzone samochody rozpoznawcze BRDM-2

Dowódcy brygady

• ppłk dypl. Mieczysław Koziński
• ppłk Krzysztof Makowski

Przypisy

Bibliografia

• Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
• Edward Kospath-Pawłowski: 8 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1995. ISBN 83-85621-71-7.
• Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.