7 Gwardyjska Dywizja Powietrznodesantowa

7 Gwardyjska Dywizja Powietrznodesantowa
ros. 7-я гвардейская десантно-штурмовая (горная) Краснознамённая орденов Суворова и Кутузова дивизия
Ilustracja
Godło 7 Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej
Historia
Państwo

 ZSRR 1948-1991
 Rosja 1991-

Sformowanie

15 października 1948

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Grigorij Poliszczuk

Obecny

płk Andriej Suchowieckij

Działania zbrojne
II wojna światowa
Powstanie węgierskie 1956
Operacja "Dunaj"
Radziecka interwencja w Afganistanie
Wojna w Abchazji 1992-1993
I wojna czeczeńska
II wojna czeczeńska
Konflikt na wschodzie Ukrainy
Wojna domowa w Syrii
Organizacja
Dyslokacja

Kowno, obecnie Noworosyjsk

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lotnicze

Rodzaj wojsk

wojska powietrznodesantowe

Odznaczenia
Soviet Guards badge.png Order of Red Banner.svg Order Kutuzov 2.png Badge of Order of Suvorov (Russia 2010).png

7 Gwardyjska Dywizja Powietrznodesantowa (ros. 7-я гвардейская десантно-штурмовая (горная) дивизия, w skrócie 7. гв. вдд) – związek taktyczny Armii Radzieckiej, a następnie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Historia

Dywizję sformowano 15 października 1948 roku na bazie 322 gwardyjskiego pułku powietrznodesantowego (odznaczonego za zasługi w czasie II wojny światowej Orderem Kutuzowa II stopnia [1]. 14 października 1948 roku pułk został przemieszczony do Kowna, Olity i Mariampola i skierowany do działań przeciwpartyzanckich.

W 1956 roku dywizja wzięła udział w stłumieniu powstania węgierskiego, a w 1968 w operacji „Dunaj”. W latach 70. i 80. brała ona udział w manewrach Układu Warszawskiego, m.in. "Tarcza-76", "Niemen", "Zapad-81", "Zapad-86". 4 maja 1985 roku "za osiągnięcia w wyszkoleniu bojowym" dywizja otrzymała Order Czerwonego Sztandaru. W latach 1979 - 89 pododdziały dywizji brały udział w radzieckiej interwencji w Afganistanie.

W roku 1988 dywizję skierowano do Azerbejdżańskiej SRR, gdzie wzięła udział w tłumieniu protestów w Baku w roku 1989. W sierpniu 1993 roku dywizję przemieszczono z terytorium Litwy do Noworosyjska. W latach 1993 - 1996 pododdziały dywizji stacjonowały na terytorium Abchazji, a w latach 1995 - 2004 brały udział w I i II wojnie czeczeńskiej.

14 maja 2015 roku minister obrony FR, gen. armii Siergiej Szojgu odznaczył dywizję Orderem Suworowa[2].

Według źródeł ukraińskich, żołnierze podległego 7 DPDes. 247 pułku desantowo-szturmowego brali udział w konflikcie na wschodzie Ukrainy, m.in. w bitwie pod Iłowajskiem [3]. Od września 2015 roku pododdziały dywizji stacjonują w bazie Humajmim na terytorium Syrii, realizując zadania ochrony Grupy Lotniczej Sił Powietrznych Rosji[4].

Struktura Dywizji

  • Dowództwo i sztab
  • 97 pułk desantowo-szturmowy
  • 108 gwardyjski Kubański kozacki pułk desantowo-szturmowy
  • 247 gwardyjski Kaukaski pułk desantowo-szturmowy
  • 1141 gwardyjski pułk artylerii
  • 3 gwardyjski pułk rakiet plot.
  • 743 samodzielny gwardyjski batalion łączności
  • 629 samodzielny gwardyjski batalion saperów
  • 1681 samodzielny batalion zabezpieczenia materiałowego
  • 32 samodzielny oddział medyczny
  • 162 samodzielny batalion rozpoznawczy

Dowódcy

  • gen. mjr Grigorij F. Poliszczuk (1945—1952)
  • płk Gieorgij P. Gołofast (1952—1955)
  • gen. mjr Aleksiej P. Rudakow (1955—1956)
  • płk Piotr F. Antipow (1956—1958)
  • płk Iwan M. Dudura (1958—1961)
  • gen. mjr Piotr W. Czapłygin (1961—1963)
  • gen. mjr Dmitrij G. Szkrudniew (1963—1966)
  • gen. mjr Lew N. Goriełow (1966—1970)
  • gen. mjr Oleg F. Kulieszow (1970—1973)
  • gen. mjr Nikołaj W. Kalinin (1973—1975)
  • gen. mjr Władimir S. Krajew (1975—1978)
  • gen. mjr Władysław A. Aczałow (1978—1982)
  • płk Jurantin W. Jarygin (1982—1984)
  • gen. mjr Władimir M. Toporow (1984—1987)
  • gen. mjr Aleksiej A. Sigutkin (1987—1990)
  • gen. mjr Walerij F. Chackiewicz (1990—1992)
  • gen. mjr Grigorij A. Kałabuchow (1992—1994)
  • gen. mjr Igor W. Sołonin (1994—1997)
  • gen. mjr Jurij M. Kriwoszejew (1997—2002)
  • gen. mjr Nikołaj I. Ignatow (2002—2005)
  • gen. mjr Wiktor B. Astapow (2005—2007)
  • płk Władimir A. Koczetkow (2008—2010)
  • gen. mjr Aleksandr J. Wiaznikow (2010—2012)
  • gen. mjr Walerij N. Sołodczuk (2012—2014)[5]
  • gen. mjr Roman A. Breus (2014—2019)
  • płk Andriej A. Suchowieckij (2019—2021)

Przypisy

  1. ↑ ВДВ в 1946—1956 гг. — Клуб однополчан
  2. ↑ 7-я гвардейская десантно-штурмовая (горная) Краснознаменная ордена Кутузова 2-й степени дивизия. [dostęp 2017-06-27]. (ros.).
  3. ↑ Russian Paratroopers Miss The Killings. [dostęp 2017-06-27].
  4. ↑ На охрану российских баз в Сирии отправили морпехов и спецназовцев. [dostęp 2017-06-27].
  5. ↑ [1]

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Order Kutuzov 2.png
Order of Kutuzov 2nd class
Badge of Order of Suvorov (Russia 2010).png
Badge of the Order of Suvorov (with transparent background). Russian Federation. 2010.
Order of Red Banner.svg
Орден Красного Знамени (СССР)
Soviet Guards badge.png
«Guards patch» to military personnel serving in Guards units, Guards formations, or Guards troops of the Red Army, version 1942.
Great emblem of the 7th Guards Mountain Air Assault Division.svg
Great emblem of the 7th Guards Mountain Air Assault Division