7 Gwardyjska Dywizja Rakietowa

7 Gwardyjska Rieżycka Dywizja Rakietowa
7-я гвардейская ракетная Режицкая Краснознаменная дивизия
Ilustracja
Emblemat WRPS
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Nazwa wyróżniająca

Rieżycka

Organizacja
Numer

14245

Dyslokacja

ZATO Oziornyj (Wypołzowo, Bołogoje-4) w obwodzie twerskim

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Rakietowe Przeznaczenia Strategicznego ZSRR

Podległość

27 Gwardyjska Armia Rakietowa

7 Gwardyjska Rieżycka Dywizja Rakietowa – związek taktyczny Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego Związku Radzieckiego, następnie – Federacji Rosyjskiej[1].

Jednostka posiadająca numer 14245 stacjonuje w zamkniętym mieście ZATO Oziornyj (Wypołzowo, Bołogoje-4) w obwodzie twerskim)[2]

Struktura organizacyjna

2011[3]

  • 41 pułk rakietowy
  • 510 Twerski pułk rakietowy
  • 2423 techniczna baza rakietowa
  • 281 węzeł łączności
  • 509 batalion inżynieryjno-saperski
  • 1501 ruchoma baza remontowa

Dowódcy dywizji

  • 1961 - 1970 — gen. mjr Piotr Uwarow;
  • 1970 - 1973 — gen. mjr Jurij Ursakow;
  • 1973 - 1977 — gen. mjr Aleksandr Wołkow;
  • 1977 - 1982 — gen. mjr Jewgienij Iwanow;
  • 1982 - 1986 — gen. mjr Wiktor Chramczenkow;
  • 1986 - 1998 — gen. mjr Aleksandr Gribow;
  • 1998 - 2000 — gen. mjr Aleksiej Abramow;
  • 2000 - 2007 — gen. mjr Anatolij Szurko;
  • 2007 - 2009 — gen. mjr Iwan Kuzyczkin;
  • 2009 - 2011 — płk Aleksandr Gałaktionow;
  • 2011 - 2013 — płk Andriej Burbin;
  • 2013 - 2016 — płk Oleg Łankin;
  • 2016 - 2020 — gen. mjr gwardii Maksim Riabczenko;
  • od 2020 - płk gwardii Andriej Malinin[4].

Przypisy

  1. ↑ Potyrała B., Szlufik W.: Dowództwo sił zbrojnych ZSRR od rewolucji naukowo-technicznej do równowagi strategicznej (lata pięćdziesiąte - siedemdziesiąte). Częstochowa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie, 2000, s. 255. ISBN 83-7098-634-X.
  2. ↑ Potyrała B., Szlufik W.: Struktura terytorialna sił lądowych Związku Radzieckiego w latach 1945-1991. Częstochowa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie, 2003, s. 171. ISBN 83-7098-870-9.
  3. ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 341.
  4. ↑ ЗАТО ОЗЕРНЫЙ ТВЕРСКОЙ ОБЛАСТИ. ЗАТО Озерный Тверской области. [dostęp 2020-12-07]. (ros.).

Bibliografia

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.

Media użyte na tej stronie