7 Pułk Artylerii Ciężkiej (PSZ)
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1942 | |
| Tradycje | ||
| Kontynuacja | 11 Pułk Artylerii Ciężkiej (PSZ) | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr Adam Machnowski | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Kermine | |
| Rodzaj wojsk | Artyleria | |
| Podległość |  7 Dywizja Piechoty | |
Godło 7 Dywizji Piechoty
7 Pułk Artylerii Ciężkiej (7 pac) – oddział artylerii ciężkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Pułk był formowany od stycznia 1942 roku w miejscowości Kermine, na terytorium ówczesnej Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, w składzie 7 Dywizji Piechoty[1]. W marcu 1942 roku ewakuowano do Iranu 130 kanonierów. W maju 1942 roku, po przyjęciu uzupełnień z Ośrodka Organizacyjnego Armii, stan ewidencyjny jednostki osiągnął 70% stanu etatowego[2].
Latem tego roku cały pułk został ewakuowany z ZSRR na Bliski Wschód, gdzie wszedł w skład Artylerii Ciężkiej Armii Polskiej na Wschodzie z równoczesnym przemianowaniem na 11 Pułk Artylerii Ciężkiej[3].
Dowódcy pułku
- mjr Adam Machnowski[4] (I - II 1942)
- mjr Marian Jędrychowski (II - IV 1942)
- mjr Adam Machnowski (od IV 1942)
Skład organizacyjny
Pułk faktycznie posiadał na uzbrojeniu i wykorzystywał do szkolenia jedną haubicę 122 mm[4].
Przypisy
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 206, 220.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 226.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 274.
- ↑ a b Szczurowski 2001 ↓, s. 206.
Bibliografia
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Oznaka 7DP.png
Godło - znak 7 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Godło - znak 7 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Ordnance bl55 140mm gun hameenlinna 1.jpg
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).