7 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1942 |
| Rozformowanie | 1947 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Bronisław Sylwester Górski |
| Działania zbrojne | |
| kampania włoska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
7 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej (7 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Formowanie pułku rozpoczęto 10 listopada 1942 jako jednostki Armii Polskiej na Wschodzie. Pod względem wyszkolenia pułk podporządkowany został dowódcy 2 Grupy Artylerii. Po utworzeniu II Korpusu Polskiego włączony został w jego skład.
Działania bojowe
Użyty bojowo w kampanii włoskiej 1944-1945. W czerwcu 1944, po bitwie o Monte Cassino, w celu pokrycia strat bojowych w jednostkach II Korpusu, w każdym dywizjonie rozformowano trzecie baterie.
Struktura organizacyjna i obsada personalna
- Dowództwo
- I dywizjon
dowódca
- kpt. Jan Działak[1]
- II dywizjon
- kpt. Aleksander Jarzęcki
- mjr Kazimierz Laskowski[1]
- III dywizjon
dowódca
- kpt. Tadeusz Dunicz
- mjr Czesław Gierałtowski[1]
Każdy dywizjon posiadał trzy baterie po sześć 40 mm armat przeciwlotniczych Boforsa.
Przypisy
Bibliografia
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Piotrków Trybunalski: WSP ; Warszawa : AON, 2000. ISBN 83-87050-91-1.
- Dembinok J., Szczech B., Urbański A. Oznaki i odznaki PSZ na Zachodzie KAW Katowice 1984
- Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994. ISBN 83-901489-0-0.
- Jan Partyka, Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1946. Wojska Lądowe. Rzeszów 1997
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Balcer~commonswiki, Licencja: CC BY 2.5
British 40 mm Q.F. 40 mm Mk. 1 anti-aircraft gun (British version of Bofors 40 mm gun), displayed on the grounds of CFB Borden (Base Borden Military Museum). Photo taken on August 12, 2006.
Source: Photo by me, User:Balcer.
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).