8 Brygada Strzelców (APW)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Stanisław Krajewski |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
8 Brygada Strzelców (8 BS) – brygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Brygada wchodziła w skład 7 Dywizji Piechoty, później 7 Dywizji Zapasowej. Utworzona 8 grudnia 1942 roku, głównie na bazie 22 pułku piechoty. Od grudnia 1942 do marca 1943 roku w skład brygady wchodziły 22, 23 i 24 bataliony strzelców. Od reorganizacji 7 Dywizji Piechoty w marcu 1943 roku z dawnego stanu osobowego 8 Brygady Strzelców utworzono 24 batalion piechoty. Ponadto z pododdziałów ckm 7 i 8 brygady, utworzono 7 kompanię ckm. Dowództwo 8 Brygady Strzelców od marca 1943 roku istniało pod nazwą; Kadra 8 Brygady Strzelców/Piechoty w składzie: kadra dowództwa brygady i pluton sztabowy [1], ponadto kadra trzech batalionów strzelców (19, 20, 21)[2][a]. Na mocy wytycznych organizacyjnych Naczelnego Wodza z 25 listopada 1943 roku, Kadrę 8 Brygady Strzelców przekształcono w Ośrodek Zapasowy Armii, który pozostał w II rzucie Armii Polskiej na Wschodzie[3].
Dowódca brygady
- ppłk Stanisław Krajewski
Skład organizacyjny
- Dowództwo 8 Brygady Strzelców [4]
- 22 batalion strzelców
- 23 batalion strzelców
- 24 batalion strzelców
Uwagi
- ↑ W dokumencie "Znaki rozpoznawcze jednostek 7 Dywizji Zapasowej załącznik nr 6 do pisma L.dz.705/Tj/S.S. (SD) Korp/43. Podano różne numery batalionów Kadry 8 Brygady Strzelców pisane na maszynie „Kadra 24, 25 i 26 batalionu strzelców”, następnie poprawione pismem odręcznym numery na „Kadra 19, 20 i 21 batalionów strzelców”.
Przypisy
- ↑ Wroński (red.) 1995 ↓, s. 107-110.
- ↑ Kamiński 2019 ↓, s. 190, 191.
- ↑ Kamiński i Szczerbicki 2008 ↓, s. 50.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 14/1973 ↓, s. 41, 59.
Bibliografia
- Andrzej Antoni Kamiński, Tomasz Szczerbicki: Pojazdy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Gdańsk: L&L, 2008. ISBN 978-83-60597-23-1.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 14. Londyn: 1973.
- Marek Wroński(red.): Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. W 50 rocznicę bitwy pod Monte Cassino, Falaise, Arnhem. Zeszyty Tarnogórskie nr 25. Tarnogórskie Sesje Naukowe tom 8. Tarnowskie Góry: Instytut Tarnogórski, 1995. ISSN 0860-3693.
- Andrzej Antoni Kamiński: Oznakowania Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Czerwonak: Wydawnictwo Vesper, 2019. ISBN 978-83-7731-332-9.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).