8 Bydgoski Pułk Piechoty
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1962 (przeformowany) |
Nazwa wyróżniająca | Bydgoski[1] |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
8 Bydgoski Pułk Piechoty (8 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany 1 stycznia 1944 roku w Sielcach nad Oką, w składzie 3 Dywizji Piechoty. 26 marca 1944 roku w Stolarewie żołnierze pułku złożyli przysięgę.
Skład etatowy
- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
Razem: żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765).
Sprzęt: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm.
Marsze i działania bojowe
Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 3 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył na przyczółku warecko-magnuszewskim, podczas walk o przyczółek na Wiśle w Warszawie pomiędzy mostem Poniatowskiego i kolejowym, w walkach o Bydgoszcz, na Wale Pomorskim pod Jastrowiem. Na Pomorzu bataliony piechoty ochraniały obozy jeńców w Gorzowie Wielkopolskim i Inowrocławiu. Częścią sił uczestniczył w walkach o Kołobrzeg. W ramach operacji berlińskiej walczył nad Starą Odrą i Kanałem Hohenzollernów[4]. Rozkazem NDWP nr 2 z 3 stycznia 1946 r. za bohaterstwo na polu walki pułk został odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari V kl.
Okres powojenny
Po zakończeniu działań wojennych pułk 3 czerwca 1945 dyslokowano do m. Majdanek k. Lublina. Jednakże już 6 czerwca został przedyslokowany do Kraśnika. 19 czerwca dyslokowany został czasowo do Budzynia (do fabryki obrabiarek )
W 1962 pułk został przeformowany na 8 Pułk Zmechanizowany.
Miejscea stacjonowania jednostki JW 2134, a od 1958 JW 2122
- Kraśnik – do czerwca 1946
- Zamość – do 1949
- Hrubieszów – do 1962
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku
- kapitan Andrzej Sołodkow (1 stycznia - 23 lutego 1944)
- podpułkownik Konstanty Karasiewicz (23 lutego - 6 marca 1944)
- podpułkownik Grzegorz Samar (6 marca - 25 kwietnia 1944)
- major Mikołaj Zielenin (25 kwietnia 1944 do końca wojny)
Kawalerowie Orderu Virtuti Militari
|
|
Przypisy
- ↑ Rozkaz NDWP Naczelnego Dowódcy WP Nr 2 z 03 stycznia 1946
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
- ↑ Komornicki 1965 ↓, s. 183.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Kazimierz Kaczmarek: Ósmy bydgoski. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1962.
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - etap 16-25.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - niemieckie wysiłki przyjścia z odsieczą Berlinowi - kwiecień -maj 1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Walki o Kanał Hohenzollernów (23-24.04.1945)
Srebrny krzyż Virtuti militari
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 17-18.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 18-20.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 16.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Formowanie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1943 - 1944)