8 Dywizja Pancerna (III Rzesza)

8 Dywizja Pancerna

8. Panzer-Division

(c) Bundesarchiv, Bild 101I-209-0052-35A / Koch / CC-BY-SA 3.0
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1945
Dowódcy
Pierwszy	gen. por. Adolf Kuntzen
Ostatni	gen. mjr Heinz Hax
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja na Francję agresja na ZSRR
Organizacja
Numer	8
Dyslokacja	koszary macierzyste: Cottbus, Wehrkreis III
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	pancerna
Podległość	12 Armia, 4 Armia Pancerna, Grupy Armii „Środek”, Grupy Armii „Północ”

8 Dywizja Pancerna (niem. 8. Panzer-Division) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej

Historia

Dywizja została sformowana zgodnie z rozkazem z 16 października 1939 roku po przeformowaniu 3 Dywizji Lekkiej^[1].

W grudniu 1939 roku została przerzucona do Nadrenii, a w maju 1940 weszła w skład 12 Armii, a następnie Grupy Pancernej Guderiana. Wzięła udział w walkach we Francji. Po zakończeniu walk pozostała na terenie Francji do marca 1941 roku, skąd została przerzucona i wzięła udział w ataku na Jugosławię i Grecję. Jednak nie prowadziła zbyt intensywnych działań zbrojnych^[2].

W kwietniu 1941 weszła w skład 4 Grupy Pancernej i w składzie tej grupy wzięła udział w ataku na ZSRR w czerwcu 1941 roku. Początkowo walczyła na kierunku północnym w składzie Grupy Armii „Północ”, walczyła na terenie Litwy, Łotwy a następnie pod Leningradem. W rejonie Dźwiny i Dźwińska atakowała 21 Korpus Pancerny Armii Czerwonej, zadając mu znaczne straty^[3].

W grudniu 1942 roku została włączona w skład Grupy Armii „Środek” i walczyła w rejonie Smoleńska. W lipcu 1943 roku wzięła udział w bitwie na Łuku Kurskim.

W październiku 1943 roku włączona w skład Grupy Armii „Południe” wzięła udział w walkach o Kijów. W czasie walk i odwrotu poniosła ciężkie straty. Następnie walczyła w rejonie Żytomierza, Tarnopola i Bród^[2].

W październiku 1944 roku została przerzucona do Słowacji a następnie na Węgry, gdzie wzięła udział w walkach o Budapeszt w styczniu i lutym 1945 roku. W lutym 1945 roku została wycofana na teren Moraw, gdzie pozostała do maja 1945 roku. Skapitulowała 9 maja 1945 roku pod Deutsch-Brod i oddała się do niewoli Armii Czerwonej^[2].

Oficerowie dowództwa dywizji

Dowódcy dywizji^[4]

• gen. wojsk panc. Adolf Kuntzen (1939 – 1941)
• gen. wojsk panc. Erich Brandenberger (1941 – 1942)
• gen. por. Sebastian Fichtner (1942 – 1943)
• gen. mjr Gottfried Frölich (1943 – 1945)
• gen. mjr Heinrich-Georg Hax (1945)

Skład

1940

• 10 pułk pancerny (Panzer-Regiment 10)
• 67 batalion pancerny (Panzer-Abteilung 67)
• 8 Brygada Strzelców (Schützen-Brigade 8)
  • 8 pułk strzelców (Schützen-Regiment 8)
  • 8 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 8)
• 80 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 80)
• 59 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 59)
• 43 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 43)
• 59 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 59)
• 84 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 84)

1943

• 10 pułk pancerny (Panzer-Regiment 10)
• 8 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regimenter 8)
• 28 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regimenter 28)
• 80 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 80)
• 8 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 8)
• 43 dywizjon niszczycieli czołgów (Panzer-Jäger-Abteilung 43)
• 286 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flakartillerie-Abteilung 286)
• 59 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 59)
• 84 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 84)

Przypisy

Bibliografia

• Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.
• Dmitrij Leluszenko: Pancernym szlakiem. Wspomnienia dowódcy armii. Warszawa: 1983. ISBN 83-11-06958-1.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.

Linki zewnętrzne

• Leksykon Wehrmachtu – 8 Dywizja Pancerna