8 Korpus Armijny (LWP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1952 |
| Rozformowanie | 1956 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Organizacja | |
| Numer | JW 3565 |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
8 Korpus Armijny (8 KA) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Dowódcą korpusu był gen. bryg. Włodzimierz Kopijkowski, a w latach 1955-1956 płk Stanisław Wytyczak.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Korpus utworzono na bazie 8 Korpusu Piechoty w 1952. Wchodził on w skład Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Dowództwo korpusu stacjonowało w Olsztynie[1]. W 1952 został podporządkowany dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Korpus rozformowano w grudniu 1956, w ramach redukcji Sił Zbrojnych PRL.
8 Korpus Armijny był korpusem typu B, co oznaczało, że wschodzące w jego skład jednostki były w znacznym stopniu skadrowane. Początkowo korpus miał w swoim składzie trzy dywizje piechoty typu B. W 1954 15 Dywizję Piechoty - przeformowano na dywizję zmechanizowaną typu B.
Skład korpusu (1955)
- Dowództwo i sztab - Olsztyn
- 21 Dywizja Piechoty - Lidzbark Warmiński
- 22 Dywizja Piechoty - Giżycko
- 15 Dywizja Zmechanizowana (od 1954) - Olsztyn
- 139 pułk artylerii ciężkiej - Olsztyn
- 50 batalion łączności - Olsztyn
- 61 batalion saperów - Olsztyn
15 DZ stanowiła tzw. grupę szybką Korpusu.
Przypisy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota