8 Korpus Piechoty
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1952 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 8 Korpus Armijny |
Organizacja | |
Dyslokacja | Olsztyn[1] |
Podległość | Warszawski Okręg Wojskowy |
8 Korpus Piechoty (8 KP) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie
Korpus sformowano wiosną w 1951 w ramach realizacji Planu rozbudowy WP w latach 1951–1952. Był to korpus typu B zaliczany do jednostek II rzutu operacyjnego. W jego składzie znajdowały się trzy dywizje piechoty typu B „konna mała” posiadające po 3,5 tys. żołnierzy każda. Korpus wchodził w skład Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1952 korpus przemianowano na 8 Korpus Armijny (typu B)
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab korpusu (Olsztyn)
- 15 Dywizja Piechoty (Olsztyn)
- 18 Dywizja Piechoty (jedynie w pierwszej fazie formowana)[2]
- 21 Dywizja Piechoty (Lidzbark Warmiński)
- 22 Dywizja Piechoty (Giżycko)
- 139 pułk artylerii ciężkiej - Olsztyn
- 50 batalion łączności - Olsztyn
- 61 batalion saperów - Olsztyn
Korpus liczył 11493 żołnierzy. Uzbrojenie stanowiło: 36 dział samobieżnych, 60 armat przeciwpancernych, 182 działa polowe, 165 moździerzy i 36 armat przeciwlotniczych.
Przypisy
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 150.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).