8 Pułk Moździerzy

8 Pułk Moździerzy
Ilustracja
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1944
Dowódcy
Pierwszymjr Aleksy Bułchatow
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnychwojska lądowe
Rodzaj wojskArtyleria
Podległość1 Brygada Moździerzy
120 mm moździerz wz. 1938

8 Pułk Moździerzy – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w rejonie wsi Dmochy-Rogale i Dmochy-Rętki na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w listopadzie 1944 w rejonie formowania[1].

Dowódca

  • mjr Aleksy Bułchatow

Skład etatowy

żołnierzy – 631 (oficerów – 74, podoficerów – 179, kanonierów – 378)

sprzęt:

  • moździerze – 36
  • rusznice przeciwpancerne – 36
  • samochody – 97

Działania bojowe

Berlin 1945.png

Pułk wchodził w skład 1 Brygady Moździerzy. Podczas walk o Berlin 25 kwietnia pułk zajął stanowiska na linii jezior między Spandau, a Poczdamem[2]. Pułk odegrał ważną rolę w natarciu oddziałów radzieckich szczególnie w pierwszej fazie walki, gdy hitlerowcy kontratakowali[2]. Moździerzyści prowadzili stały ogień na silnie rozbudowane pomiędzy rozlewiskami wodnymi pozycje niemieckie. Samochody przewożące amunicję do stanowisk 2 dywizjonu, były ostrzeliwane ogniem karabinów maszynowych[3]. W nocy z 27 na 28 kwietnia baterie pułku przeprawiły się przez kanał na północ od jeziora Jungfern i przed nastaniem świtu zajęły stanowiska na przeciwległym brzegu kanału[3].

O 10.00 tego samego dnia pułk uczestniczył w natarciu na Poczdam od strony północno-zachodniej[4]. Baterie pułku w ciągu pół godziny zniszczyły 4 cekaemy, 2 działa przeciwpancerne i siły około plutonu piechoty[4]. Z chwilą wdarcia się oddziałów piechoty i pododdziałów pancernych do miasta, pułk przesunął swe stanowiska na odległość około 200 m od zabudowań. Bateriom z punktów obserwacyjnych podawano położenie nieprzyjacielskich środków ogniowych, a moździerzyści zasypywali je pociskami. Podczas natarcia zniszczono 13 gniazd karabinów maszynowych, 2 działa przeciwpancerne, baterię moździerzy i około kompanii nieprzyjacielskiej piechoty[4]. Ogień polskich moździerzystów torował drogę nacierającym radzieckim piechurom. Na tyłach radzieckich i polskich pododdziałów pozostawały grupy wroga, które ostrzeliwały stanowiska ogniowe. Od serii z karabinu maszynowego został ranny w głowę ppor. Mikołaj Sysołatin, a po chwili została ostrzelana obsługa jednego z moździerzy. Ranny został działonowy i wszyscy kanonierzy[4]. Podczas takiego ostrzału w 2 dywizjonie zginął ogniomistrz Marian Grzechocki[5]. Dowódca plutonu dowodzenia ppor. Dymitr Czeczerin nakazał rozpoznać stanowiska nieprzyjaciela. Po wykryciu takiego stanowiska przez kanoniera Grzegorza Knapika, 1 bateria chor. Józefa Andreasa skierowała tam ogień swych moździerzy[5].

W nocy z 2 na 3 maja 1945 pułk walczył z silną grupą wojsk niemieckich przebijającą się na zachód i był to jednocześnie ostatni bój 8 pm w operacji berlińskiej[6].

Przypisy

  1. ↑ Ways 1967 ↓, s. 101.
  2. ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 57.
  3. ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 58.
  4. ↑ a b c d Kaczmarek 1980 ↓, s. 59.
  5. ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 60.
  6. ↑ Kaczmarek 1980 ↓, s. 66.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 48-68.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Artyleria polska na froncie wschodnim
Dywizje artylerii
Brygady artylerii
Pułki moździerzy (pm)
Pułki artylerii lekkiej (pal)
Pułki artylerii przeciwpancernej (pappanc)
Pułki artylerii haubic (pah)
Pułki artylerii przeciwlotniczej (paplot)
Wyposażenie

LWP kurtki artciezka.png Barwy artylerii ciężkiejLWP kurtki artlekka.png Barwy artylerii lekkiej LWP kurtki artplot.png Barwy artylerii plot

Ludowe Wojsko Polskie
Rodowód
Instytucje centralne
Formacje
Struktura organizacyjna
Działania wojsk
Stalinizm w wojsku
Szkolnictwo wojskowe

Orzeł LWP.jpg

Media użyte na tej stronie

LWP kurtki artlekka.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Moździerz pułkowy wz39 120mm RB.jpg
Autor:

Radomil

from pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Moździerz pułkowy wz.39 kal.120mm
Berlin 1945.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Udział żołnierzy polskich w szturmie na Berlin (30.04 - 2.05.1945)
LWP kurtki artciezka.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria ciężka
LWP kurtki artplot.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria plotnicza