8 Pułk Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1917 |
| Rozformowanie | 1918 |
| Działania zbrojne | |
| Wojna domowa w Rosji | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
8 Pułk Strzelców Polskich (8 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.
Formowanie i działania
Pułk został sformowany jesienią 1917 roku w składzie 2 Dywizji Strzelców Polskich z I Korpusu. Na dzień 14 grudnia 1917 liczył 552 żołnierzy frontowych[1]. W pierwszych dniach lutego 1918 roku pułk stoczył dwugodzinną walkę z bolszewikami. Wobec beznadziejnej sytuacji pułkownik Bokszczanin nakazał złożyć broń w zamian za umożliwienie dalszej jazdy. Następnego dnia transport z żołnierzami pułku został zatrzymany we Wiaźmie. Pertraktacje z bolszewikami o wolny przejazd trwały dwa dni i zakończyły się likwidacją pułku. Większość oficerów i żołnierzy z dowódcą pułku zdołała się wymknąć i skierowała do Dorogobuża, gdzie stała Brygada Rezerwowa, część pojechała w przebraniu do Mińska. Pozostali oficerowie zostali aresztowani przez bolszewików, żołnierze zdemobilizowani. Część majątku pułku została rozgrabiona, a pozostała przekazana miejscowemu komitetowi rewolucyjnemu. Po dwóch dniach pobytu w Dorogobużu generał Pawłowski, dowódca Brygady Rezerwowej wydał rozkaz złożenia broni bolszewikom. W związku z powyższym pułkownik Bokszczanin polecił swoim podwładnym by samodzielnie przedarli się do Bobrujska. Z trzystu żołnierzy pułku dwustu zdołało dotrzeć do Jelni, a stąd razem z 3 Dywizją Strzelców Polskich pod dowództwem kapitana Aleksandra Rosińskiego dotarło pod koniec lutego marszem do Bobrujska[2].
Oficerowie pułku
Uwagi
Przypisy
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 173.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 188-189.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 188.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924, s. 453.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-04]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-04]..
- ↑ Ś.p. kpt. Jerzy Widerman. „Polska Zbrojna”. 60, s. 5, 1923-03-02. Warszawa..
- ↑ Berka 1925 ↓, s. 118-119.
Bibliografia
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Wacław Berka: O polski czyn zbrojny na Wschodzie 1914-1918. Warszawa: nakładem Komitetu Obywatelskiego Obchodu Dziesiątej Rocznicy Powstania Polskiej Ligi Wojennej Walki Czynnej, 1925.
- Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 24.10.2016
